We zijn naar Dornbirn geweest!

Na donderdag mijn verhaal getypt te hebben heb ik de pas er maar weer in gezet richting ons Wohnheim. Als je de school uitloopt hangt er bij de uitgang een bordje met de tekst Frauen sammelplatz. Vrouwen kunnen zich daar verzamelen om als het donker is gezamelijk terug te lopen naar het Wohnheim. Ik weet sinds donderdag waarom. Allemachtig, net zo pikkedonker. Gewoon niet meer normaal, je ziet geen hand voor ogen. Maarja, dat is natuurlijk ook wel weer een ervaring opzich haha. Eenmaal bij het Wohnheim aangekomen zijn de anderen een film aan het kijken. Cars, ik heb het eind nog even gezien en we zijn toen naar bed gegaan want de volgende morgen moesten we 9 uur met de bus naar Dornbirn. De plaats waar wij de komende maanden gaan studeren.

Vrijdag: Na een goede nachtrust zitten we om 8.15 uur gezamelijk aan het ontbijt in Herman´s keuken. Herman´s huisgenoot, de rapneger JR, eigenlijk heet hij Herbert Bennet staat ook met z´n duffe gezicht in de keuken zijn lunchpakketje klaar te maken. Wij vertrekken vast richting de bus, die klaar staat bij het Wohnheim. Als we om 9 uur moeten vertrekken mist alleen, ja, Herbert Bennet, deze uit de Bronx afkomstige chille gast die ons iedere keer als we hem tegenkomen begroet met een of andere vage hand beweging staat, blijkt achteraf, bij school op de bus te wachten. Via enige telefonische handelingen wordt het ons duidelijk dat hij mee wil en buiten school op ons staat te wachten. Ondertussen dus alwel kwart voor 10 voor we vertrekken vanaf school. Duits punktlichkeit, niet echt! Gelukkig passeren we de grenzen met Zwitserland en Oostenrijk zonder enige moeite, dat bespaart dus weer tijd waardoor we nog aardig op tijd aankomen in Dornbirn. Hier aangekomen staat de vrouw met wie we iedere dag mailden ons op te wachten met haar assistente. Wij 4 worden even apart verwelkomt aangezien wij de enige 4 zijn (straks met Tobias) die vanaf Konstanz doorgaan naar Dornbirn. Vooral het contact met de assistente zal van onze kant voorspoedig gaan verlopen. Wat een enorm mooie dame haha. Die moeten we even uithoren. Dit gebeurt later. Eerst een welkomswoordje in het nieuwe gebouw van de school. Hier verblijven wij bijna onze hele periode wordt ons vermeldt. Het ziet er echt TOP uit! Net zo modern allemaal. Het mooie aan het welkomswoord is, dat wij, uit beleefdheid op de 2e rij zijn gaan zitten, en dus achter Herr Knopf belanden. Onze coordinator is de mooie Finse assistente Johanna Kinnunen ook opgevallen en hij gaat zonder enige schaamte uitgebreidt foto´s lopen maken van deze dame, die naast onze coordinator Frau Wüstner-Dobler staat. Voor ons natuurlijk lachen want wij hebben het door en zij heeft door dat wij het door hebben alleen heeft herr Knopf, zoals vaker voorkomt niet door dat hij in de gaten gehouden wordt.
Toemaar, het zal allemaal wel, we gaan door naar de bus om naar de skiliften te gaan. We gaan met de liften naar boven naar het plaatsje Karren. We zouden lopend weer naar beneden gaan maar omdat het erg regent is het daarvoor te glad. We gaan dus weer gewoon met de skilift naar beneden. Daarna zetten we de pas erin, Johanna voorop, dus wij volgen met enkele zweetdruppels op het voorhoofd haar spoor. Zou bijna kramp krijgen maar daar is geen tijd voor want we moeten natuurlijk even het fijne van deze dame te weten komen. Ze is zelf student geweest in Dornbirn en het is haar hier goed bevallen daarom loopt ze nu stage op deze school. We vervolgen onze wandeltocht en komen door de grotten van het Rappenlochtschlucht. Heel mooi om te zien, het is een wilde bergbeek die het water over de rotsen naar beneden werpt. Na een lange wandeling door rotsen en allerlei donkere gangen komen we bijna boven op de berg aan waar een stuwmeer is. Hier onderwerpen we Johanna nog maar eens aan een vragenvuur. Frau Wüstner-Dobler ziet ons staan en komt er gezellig bij staan. Ze gooit onze snel verzonnen droom al binnen enkele seconden in het water als ze aangeeft dat ze niet mag zeggen waarom Johanna weer terug is gekomen naar Dornbirn, we moesten het maar zoeken in de relationele sferen. Oke, einde gezellig gesprek met de Finse haha. We komen een beetje aan de praat over het schoolprogramma etc. Ze zegt zonder te blozen dat er wel weken zijn dat je vanaf maandag tot en met zaterdag van 8.00 tot 18.00 uur naar school moet. Gelukkig draag ik een riem want m´n broek zakt me bijna af! Ongekend, dat trekken we nooit, als je dat gaat vergelijken met die paar uurtjes die we maken in Emmen begint dit “al aardig op warken te lieken” zou Bats zeggen. Nadat Frau Wüstner-Dobler haar gevoel voor humor met ons heeft gedeelt zetten we de afdaling in. Een beetje onthutst dalen we in no-time af, terug naar de bus. We vertrekken terug naar de school. Johanna gaat er vandoor, uiteraard wordt ze nog even vriendelijke bedankt. Wij kunnen onze meegenomen lunch, die ik natuurlijk allang op had, gaan nuttigen. Frau Wüstner laat ons nog even snel voor vertrek de computerruimtes zien. De hele 3e en 4e etage bestaan uit spiksplinternieuwe computers. Deze zijn 24/7 beschikbaar dus ik kan straks gewoon midden in de nacht verhalen gaan plaatsen. Na deze laatste bezichting heeft Herr Knopf nog een leuk museum op de planning staan. Nu weten we weer waarom dat irritante zoontje van hem er weer bij is. Het is een museum waar de gemiddelde leeftijd zo´n 10 of 11 jaar is. Gerard en ik lopen dus ook in no-time door dit gebouw en vestigen ons in het restaurant. We zijn in Oostenrijk dus gelijk maar even een Gulashsuppe eten. Half 5 de bus in. Natuurlijk zijn er weer mensen te laat. Nu zijn het de Italianen. 5 uur vertrekken we, vlak buiten Dornbirn komen we langs een pizza restaurant, het heet Roni´s, moest wel even lachen toen ik dat las, verder terug geslapen. In Konstanz aangekomen gaan we snel even boodschappen doen voor de volgende ochtend en nemen we weer plaats in het pasta restaurant waar je voor 7 euro onbeperkt kan eten. Na 2 pasta´s en een pizza staat de buik weer op springen en vertrekken we naar onze kamers om ons om te kleden. We vertrekken naar het Bodenseefest. Het is hier werkelijk altijd feest. Vorige week 3 dagen Weinfest en 2 dagen Zeltfest. Deze week 4 dagen Bodenseefest. Gelukkig zijn we bij dit feest niet, zoals bij het Weinfest, 100% aanwezig en blijft het bij dit feest bij 1 avond een uurtje. We vertrekken namelijk naar de Irisch Pub waar alle anderen allemaal al naar toe waren gegaan. Hier is het wel even gezellig maar we “moeten” naar de Dance-Palace. De Discotheek van Konstanz én de Bodensee. Gerard en Herman trekken het niet meer want ze hebben te veel gegeten bij het pastarestaurant en haken af. Marnick en ik gaan met 1 Amerikaanse dame mee. Ik weet nog een paar Italianen te strikken om mee te gaan naar Dance-Palace. Dat was volgens ons ook wel nodig aangezien de rest leek af te haken. Onze Braziliaanse vriend Fernando had me ook al duidelijk proberen te maken dat hij waarschijnlijk niet ging. Hij doet dat altijd wel leuk, hij gaat gewoon bij mij onder het raam staan praten. “I don´t know what to do, I promissed the Dutch boys also to go to Dance-Palace!” Dan gooi ik mijn raam maar weer open en overleggen we even. Hij heeft die avond een afscheidsfeestje van 1 van de Brazilianen en gaat de volgende ochtend alweer vroeg naar Zurich waar een streetparade is. Dat was smiddags allemaal gebeurt maar ondertussen staan wij dus met z´n 3en in Dance-Palace. Tot mijn grote genoegen komen de Boss(tanja) en een stuk of wat Amerikanen en Polen ook nog binnen vallen. Vlak daarna de Italianen en ja werkelijk de Brazilianen komen ook nog binnen. Gevolg: 1 grote chaos. Iedereen stormt de dansvloer op en veroverd deze R&B zaal. Tanja (the Boss) en ik wagen ons maar niet op de dansvloer met deze muziek. We komen ondanks de muziek werkelijk tot een goed gesprek. Best leuk want meestal kom je in zo´n korte periode dat je met elkaar leeft niet echt tot een goed gesprek. Ze stuurt zelfs nog een paar regels van mijn sms in het Deens naar Kim voor haar verjaardag haha. Gelukkig komen de Brazilianen ons meesleuren naar een andere zaal. Iets meer onze muziek. We begeven ons dan ook maar vanaf moment 1 op de dansvloer. De Brazilianen zijn compleet door het dolle heen, het is echt super gezellig. Er moet tequilla gedronken worden, natuurlijk zeg je nee maar toch sta je een paar seconden later met zo´n ding in je handen. A riva, a bago, al centro, al dentro (ofzoiets) daarna zout likken, drinken en citroen happen.... BAHHHH! Maarja, wel gezellig. Tegen 4 uur overzien we alles, trekken de conclusie dat het gezellig is maar dat we niet meer veel zullen missen als we naar huis gaan. Dat doen we dan ook maar. Als we moeten afrekenen is Marnick zijn kaart verloren. Even gezocht maar in een overvolle discotheek vind je zo´n ding dus echt niet weer. Dan maar betalen.... Kosten €60,- boem, zoveel hadden we toch nog niet echt gehad, achteraf natuurlijk, helaas! Met de taxi op huis aan. De Boss, Marnick en JR (alias Herbert Bennet de Rapneger) gaan mee.
Ik heb op de mijn fotosite nog even 2 foto´s geplaatst die op de site van Dance-Palace stonden. Zo krijgen jullie een beetje een idee hoe het er in deze discotheek aan toe gaat.

Zaterdag: Lekker lang uitgeslapen, beetje ontbeten en om 16.00 uur volleybaltoernooi. Er waren maar een paar mensen maar toch was het wel gezellig. Herr Knopf was best fanatiek haha. Na thuiskomst heb ik huiswerk gemaakt, jaja huiswerk maken, toen ik op mijn wekker keek dacht ik, normaal zitten we nu bij Kremer en ik zit aan mijn huiswerk haha. Doet er niet toe! Daarna nog even geinternet op school en dit rustige avondje afgesloten in de keuken bij Herman. Tegen 11 uur was er nog even een tijdje heel veel vuurwerk te horen, het seebodenfest zal wel afgelopen zijn. Amerikaanse van Yale komt nog even langs met een duitse vriendin. Daarna komen de Italiaanse dames er nog even bij zitten. Tegen half 2 gaan we lekker ons bedje in. Mooi relaxt dagje gehad.

Zondag: Vandaag zouden we gaan picknicken (idee van de vrouwen natuurlijk) op het eiland Mainau. Het weer is alleen heel slecht. We besluiten maar om richting school te gaan en een beetje te internetten. Vanavond zal er ook wel niet veel bijzonders gebeuren aangezien we maandag vanaf 9 tot half 6 les hebben.... Wish me luck!

http://www.mijnalbum.nl/Album=L7FH4TIS