Ode aan Gerard

Ondanks dat hij vrij is vanaf afgelopen donderdag blijft Gerard toch nog even een weekendje in Dornbirn. Tobias en ik hadden dan ook wel behoorlijk wat druk op hem uitgeoefend, maar dat was niet doorslaggevend want toen de Poolse en Slowaakse dames hem echt onder druk zetten zag je hem smelten haha. Maar Tobias en ik zouden ook niet weten wat we zonder onze clown zouden moeten in dit dorp ver weg gelegen ergens in de bergen in Oostenrijk. Hij blijft dus mooi nog een paar dagen en daar zijn we blij om. Ik heb wel even 5 maand, dag in, dag uit, alle lief en leed gedeelt met deze man haha. Maargoed, over tot de orde van de dag. Waar was ik gebleven? Zaterdag na het verhaal geplaatst te hebben ging ik naar huis, aten we en zijn we allemaal plat gegaan. Haha, we hebben enorm geslapen maar dat was ook niet vreemd na zo’n week zwoegen op school. Om 7 uur begon het feestje maar wij lagen toen nog op 1 oor. We worden om een uurtje of 9 wakker en tegen 10 uur kwamen wij dan ook aan in de Hatlerstrasse waar het een enorme chaos was. Werkelijk verschrikkelijk. De bewoners van de Hatlerstrasse konden het zelf ook niet helemaal meer aan. Toen er ook nog een belgische jongen zich liet behandelen als een klein kind door een spaanse dame die hem bevool de grond te likken verliet iedereen van schrik de keuken. In de gang ging het feestje door en iedereen vond het maar een stel randdebielen. Het duo had even later de keuken verlaten om te gaan slapen en wij konden allemaal de keuken weer in. Hier ging het feestje nog even verder en het was best gezellig. Totdat Tobias en ik allebei even apart werden genomen door een Pool. We zijn niet van het Riagg maar daar leek het toch wel even heel veel op. We wisten het niet van elkaar maar we hadden allebei een jammerende Pool op onze schouder liggen. Ik in de slaapkamer en Tobias in de keuken. Wij waren toch wel zulke leuke jongens haha. Nou ik kan alleen maar zeggen dat we ons de laatste dagen best lomp hebben gedragen en dat wij ons enorm hebben vermaakt. De dames zijn nu niet van dien aart dat je er over naar huis zou schrijven dus nemen Tobias en ik het hazepad en smeren hem op huis aan. Thuis drinken we nog een biertje en kunnen we wel lachen om wat er allemaal gebeurt is, die Polen, het blijven gekke lui haha. We liggen op zaterdagavond mooi op tijd in bed en op zondagmorgen vertrekken Gerard en Tobias dan ook weer naar hun Schallplattenmarkt. Even kijken of er nog een beetje handel is haha. Dit was de beste zet tot nu toe, want ik moet toegeven, ze komen even met een paar enorme kneiters thuis, dat is gewoon ongekend! Het blijkt later op school ook wel dat het kneiters zijn want de heer Van Rees heeft even voor een fijn vermogen ingeslagen. We zitten een tijdje op school en gaan naar huis. Thuis kijken we een beetje tv en gaan wederom op tijd naar bed. Maandag: D-Day!!! De business plan simulatie begint. En omdat de heer Kremser op zaterdagavond nog een mailtje had rondgestuurd dat we 15000 euro aan R&D moesten besteden hebben wij dat maar gedaan maar dat past compleet niet bij ons product. Gevolg, de slechtste start van alle bedrijven. Kremser geeft ook wel toe dat het eigenlijk niet voor ons van toepassing was. Als low price provider hoeven we helemaal niet zoveel geld aan R&D te besteden. Toch pakken we hierna een goede lijn op en al snel komen we tot de ontdekking dat van de 9 bedrijven er 2 op dezelfde markt gokken als ons. Hier moeten we dus even vanaf zien te komen. Als er in de 3e periode dan een crisis is besluiten we als groep, eigenlijk was ik als enige tegen maar na wat rekenwerk kwamen we tot het besluit dat het niet helemaal mis kon gaan, dat we zouden gaan investeren ondanks de crisis. Gevolg. De volgende periode kan er enorm veel verkocht worden want de markt trekt aan maar de machines en personeel dat aangenomen moet worden is enorm duur. Die hebben wij al binnen de poorten en dus slaan we een goede slag en passeren onze 2 concurrenten. In de 4e periode gaat het al mis met Gerards bedrijf. Wij hebben daar een flink duitje voor in de zak gedaan door met de prijzen te zakken terwijl hun niets konden beginnen. Vaarwel Gerard, het spijt me, maar het spel moet hard gespeeld worden. Als in de 6e en laatste periode dan ook nog eens Hermans bedrijf met zeer weinig liquide middelen de laatste periode ingaat voorspellen wij dat ze met de prijs gaan zakken, die op dat moment gelijk lag met onze prijs wij zakken dus ook iets al was dat niet nodig geweest omdat hun niet waren gezakt maar hetzelfde gebleven. Wel verkopen ze niets meer en gooien wij onze laatste concurrent uit de markt. Nu ligt de markt helemaal voor ons open. Wij zijn het enige bedrijf dat low price producten aanbiedt en zijn minimaal 150 euro (400 tot 550 euro) goedkoper dan de volgende concurrent. Dat is Tobias. De markt ligt dus voor ons open! Goed bezig en dat na zo’n slechte start. De winnaar van het gehele spel is de groep die ook al als enige in 1 keer hun business plan goedgekeurt zag worden. Het is het team van Roderick en Marnick. Die gewoon vanaf de eerste periode al boven break even zaten. Niets dan lof daarvoor natuurlijk. Nadat we om 9 uur begonnen met de simulatie zijn we na 6 uur vrij. We zitten even internet en gaan daarna EVEN naar de kerstmarkt, jaaa hoooor, wij gaan weer EVEN naar de kerstmarkt. Dat betekend gewoon dat het weer flink uit de klauw gaat lopen. En zo geschiede het haha. Bij de kerstmarkt aangekomen staan de winnaars van de simulatie al lekker aan gluhwein te lurken. We moeten naar een verjaardag en een afscheidsfeestje maar we hebben helemaal geen zin. Na een weekend zonder echt feest en met veel school hebben we deze maandagavond iets leuks in gedachten. We staan mooi aan de gluhwein en de sfeer zit er goed in. Nadat de meeste mensen weg zijn gegaan en Tobias, Roderick en ik de enige internationale studenten op de markt nog zijn schiet Tobias en mij in eens te binnen dat we ons vergelijkend waren onderzoek van enkele weken geleden nog moeten presenteren aan een onafhankelijk persoon. Roderick wordt aangenomen als onafhankelijk persoon en we besluiten als eerst het winnend etablissement te bezoeken. Deze tent bevalt ons zo goed dat we hier blijven hangen tot in de kleine uurtjes. Het contact met de dames die voornamelijk uit het Oostblok komen is fantastisch. Waarschijnlijk zijn onze opmerkingen tegen Poolse dames over 5 zloty niet echt netjes en tegen een russische dame zeggen dat achter Moskou China begint zal ook wel niet echt gewaardeerd worden. Het was overigens wel een mooi avondje voor mij aangezien de heren naast mij steeds tegen de dames zeiden dat ik degene met het geld was. Hier moest ik me altijd maar weer uit weten te lullen haha. We hebben deze dames nog wel even verteld dat we geschäfstlui waren, later waren we een hockeyteam en als Roderick tegen een dame verteld dat we badmintonspelers zijn vallen we door de mand. Jullie waren toch geschäftslui? Oh, uhmm ja dat kan ook. We rollen bijna van onze kruk van het lachen. De dames stoppen dan na een tijdje ook met dansen maar wij zijn wel gek, maar niet dom. 6 euro betalen voor een glaasje bier en mag er best wat entertainment bij komen kijken haha. Roderick besluit dan ook nog even 3 biertjes te bestellen: “Servus! 3 bier bitte, und, wird hier nog getanzt ODER???” Het was een vingerknip die er voor zorgde dat wij weer konden genieten van het uitzicht haha. Tobias concludeerd dat het toch wel wat is joh, op maandagavond hier een beetje zitten te genieten van het uitzicht met een biertje in de hand. Haha, achja, we zijn hier nog maar even en straks moeten wij ook weer gewoon aan de bak en is het mooie leven weer voorbij, dus onder het motto, ook dit pakken we nog weer even mee bestellen we er nog 1 van onze laatste kostbare studentencenten. Als onze knippen dan ook helemaal leeg zijn gaan we nog even naar het Kolpinghaus. Hier was de verjaardag en het afscheidsfeestje. De deur van dit gebouw is gesloten dus bellen we de jarige job. Deze komt netjes naar beneden we geven haar een envelop uit de kerstboom die voor het gebouw stond. Het feest is al afgelopen meldt ze ons terwijl ze de envelop terug hangt in de boom haha. Oke, doei. Maar er is er nog 1 in het gebouw die een feestje had dus de telefoon weer in de hand en bellen. Ook zij komt naar beneden. Ook zij krijgt dezelfde envelop en neemt deze netjes aan. Ook heeft ze nog een biertje voor ons. Moooy! Hierna gaan we dan toch maar naar huis. Tobias en ik maken Gerard nog even wakker. Hij kan er ook wel om lachen. Wat een chaos! En op deze wijze rollen we op een maandagavond na een dag business plan om half 3 in bed haha. Weer een topdag die je niet snel vergeet. Dinsdag: Ik moest om 11 uur op school zijn en op zeer merkwaardige wijze was ik iets te laat. Mijn groep is ook net aanwezig. Ik moet voor de presentatie van woensdag de toekomst voorspellen van ons bedrijf. Net of ik een glazen bol heb ofzo. Maargoed, we doen mooi rustig aan en komen zo de dag wel weer door. Tobias en ik, die in het zelfde kantoor zitten met onze bedrijfjes drinken geregeld een bakkie koffie en luisteren terwijl al onze groepsgenoten naar Engels zijn mooi naar de radio. Zo komen we de dag wel weer door. Ik heb mijn groepsgenoten nog even gezegt dat ik niet van plan ben om de volgende dag te gaan presenteren. Dat moeten maar een keer een paar anderen doen. Mijn groepsgenoten vinden het wel goed want ik had maandag genoeg gedaan zeggen ze haha. Mooi zo! Tobias en ik hangen nog even een naambordje voor de deur van ons kantoor. Tobias heet: De Firma List en Bedrog, wij heten: Surf en Zink. Tegen het eind van de dag eten we wat bij Sabine en daarna gaan we naar Duits. We hebben toets. Die toets gaat nergens over. Hij telt ook bijna niet mee want onze presentatie is 50% waard, aanwezigheid 30% en de toets maar 20%. Wie maakt zich dan nog naar? Ik heb de toets dan ook al in 20 minuten af. Die punten zijn ook wel weer binnen. Na de toets internetten we nog een beetje en gaan naar huis. Thuis knallen de geheime zender platen weer door de speakers, wat een knallers! Tegen 11 uur gaan we weer slapen. Woensdag: Een bijzondere dag. Moeders is jarig, gefeliciteerd moeders maar niet alleen daarom is het een bijzondere dag. FC Onderkin is uit zijn kleren gegroeid. 2 weken geleden kreeg ik het knoopje van mijn overhemd nog wel net dicht en kon ik mijn stropdas gewoon netjes voor doen maar vandaag gaat het mis. Het bovenste knoopje van mijn overhemd gaat niet meer dicht. Met alle moeite waarmee ik het ook probeer. Hij gaat niet dicht. Dan de stropdas maar gewoon voor, valt het ook niet zo op haha.We moeten allemaal om 9 uur op school zijn. Dan wordt bepaald wie wanneer moet presenteren. De 3 slechtste bedrijven, dus ook die van Gerard en Herman moeten als eerst presenteren. Daarna moeten 3 waaronder Tobias en mijn bedrijf en daarna de 3 beste bedrijven. Het presenteren gaat wel aardig. Na de presentatie krijgen we nog een paar vragen waar ik wel op antwoord. Het gaat best hard tegen hard want Frau Chen was er vandaag niet om het ons naar ons gemak te maken had ze al gezegt. Nou, we kaatsen de bal iedere keer weer goed terug en het ziet er wel aardig uit. Als ook deze dag zijn einde bereikt moeten we allemaal terug komen in het lokaal. We moeten evalueren. Ik open op mijn allervriendelijkste toon: “Wat vond u er zelf van?” Mr. Kremser geeft een eerlijk antwoord dat het niet geheel vlekkeloos is verlopen en dat het wel een stukje beter had gekunt. Dit is het startschot voor mijn medestudenten om een commentaar offensief te open dat van een klein vuurtje aanwakkert tot een grote, alles verwoestende bosbrand. Dan maakt Mr. Kremser ook nog eens de fout om met 45 boze studenten in discussie te gaan. Dat ga je dus nooit een keer winnen. Ik blijf mooi rustig zitten, ik heb mijn woordje al gedaan. Tobias had nog wel een goede opmerking klaar toen de discussie over het boek ging. Het boek hebben we namelijk helemaal niet gebruikt en om ons tegemoet te komen zei Kremser, jullie mogen je boek gebruiken bij je toets. Tobias: “Dat is hetzelfde als een Duits toets maken met een Frans woordenboek!” Hahaha, wat een knaller! Hierna gaan we naar huis. We voeren de druk nog even op op Gerard en zeggen dat hij moet blijven! Wij zijn niet de enigen die dit zeggen want er zijn ook 2 charmante dames die de hele dag aan hem hebben zitten te sleuren. Ja uhmm, ja uhmmm wat moet ik nu dan? We gaan slapen nadat we ons nog een beetje voorbereid hebben op de toets van morgen. Business plan afsluiting. Donderdag: We gaan om half 10 naar school want om 10 voor 10 hebben we toets. Deze maken we allemaal en hij is niet zo heel moeilijk maar ja of we alles goed hebben gedaan weten we ook niet. We vermoeden dat we alles wel hebben gehaald. Ondertussen doet Gerard het gekste wat hij hier heeft gedaan haha. Hij belt Europcar en besluit gewoon nog even een weekendje in Dornbirn te blijven. Wat een held!! Alleen vermoeden Tobias en ik dat de uitgeoefende druk door de dames eerder de doorslag heeft gegeven dan alleen de druk die wij hebben uitgeoefend op hem. Het scheelt Tobias en mij ook weer geld want we hoeven geen clown meer in te huren haha. Hierna gaan we nog even internetten en voorbereiden op de laatste reguliere les hier. Het is Intercultural Communication. En ja, dat hebben we van Frau Doshi. Ik moet deze avond nog presenteren ook. Gelukkig hadden we onze presentatie al klaar met de eerste les en hoefde we dus niets meer te doen. Ik had geluk want ik hoefde alleen maar de introductie en de samenvatting te doen. Mijn zeer hoogstaande deel van de presentatie had ik af moeten sluiten met de opmerking: “Thank you for your attention, are there any questions?” Maar Han was niet geheel meer wakker en melde op het eind: “Thank you for your presentation, are there any questions?” Dit zorgde natuurlijk voor een lach op het gezicht bij de deelnemers aan deze course en ik kon me er compleet niet meer naar om maken. We hadden nog even les en moesten een evaluatie formulier invullen. Hierna waren we vrij. Voor Gerard zat het er nu helemaal op, hij is klaar met de lessen in Dornbirn. Tobias en ik hebben volgende week nog een extra course die 1 week duurt, dit omdat wij Engels hebben geskipt. Na schooltijd besluiten we niet meer te gaan koken maar voor de laatste keer Theo op te zoeken voor een heerlijk portie pommes, een currywurst en een hawaiburger. En je dan afvragen, hoe komt het toch dat ik zo gegroeit ben haha. Hierna gaan we naar huis, droppen onze tassen en zetten onze fiets in de richting van de kerstmarkt waar iedereen om 9 uur aanwezig zou zijn omdat het merendeel klaar is met school. Hier staan we met een grote groep en het is erg gezellig. Iedereen is uitgelaten en dit resulteert dan dat iedereen (lees:vooral de nederlanders en de finnen) in hun eigen taal beginnen te schreeuwen. Dit zorgt altijd wel weer voor de nodige hilariteit. Het wordt helemaal lachen als Jezus dan ook even een verhaal verteld over wat hem in 1 van de eerste weken is overkomen. Hij verteldt het nu pas omdat hij nu toch geen les meer heeft en het hem toch niet meer nadelig kan beinvloeden. Het verhaal ging als volgt: Jezus moest bij Frau Chen zijn verslag inleveren voor Strategic Planning. Die zelfde avond was de Mexican party. Jezus komt binnen en Frau Chen begint te praten hoe mooi ze het wel niet vindt dat ze haar hebben uitgenodigd voor het feest, dat hadden ze niet, ze had zichzelf uitgenodigd maargoed. Ze vond het leuk en hield van Salsa dansen. Jezus jij kunt toch ook salsa dansen? Ja zegt Jezus. Waarop Frau Chen zegt: “Jezus can you lock the door?” Jezus deed de deur dicht en het zweet brak hem aan alle kanten uit verklaarde hij deze avond. Hij verteld dat hij minimaal 20 minuten heeft staan salsa dansen met Frau Chen. Hij heeft zwetend naar het plafond staan kijken zegt hij haha. Wij komen niet meer bij. Iedereen ligt helemaal in een deuk en Jezus verteld het verhaal nog een paar keer omdat iedereen ons ziet lachen en iedereen wil er natuurlijk het fijne van weten. Hierna gaat iedereen richting huis omdat ze de volgende dag gaan skien. Tobias, Gerard en ik besluiten met de 2 gekke polen naar Tivoli te gaan. Hier drinken we nog even rustig een biertje waarna wij ook vroeg in de nacht ons bed opzoeken. Vrijdag: We slapen uit, het is enorm koud in Dornbirn. Normaal zou Gerard vandaag wegrijden maar hij blijft haha. MOOOOY!! We ontbijten wat en gaan naar school. Hier zit ik nu nog mijn verhaal te typen. Ik moet zo naar het station om Nienke en Marije op te halen. Ze komen me een weekendje gezelschap houden in Dornbirn wat ik natuurlijk heel gaaf vind. Vanavond hebben we een verjaardag van 3 internationale studenten, wat er verder nog op het programma staat is nog niet bekend maar het loopt vast wel weer los. Er ligt hier vlak bij sneeuw dus misschien gaan we daar nog even een kijkje nemen. Ik zeg: Toedeledokie! Gegroet!

Oude fotoalbum: http://www.mijnalbum.nl/Album=L7FH4TIS
Nieuwe fotoalbum: http://www.mijnalbum.nl/Album=PLXAPHUJ