Kerstmarkt

Er is een kerstmarkt in Dornbirn. En niet zo maar even een kerstmarkt, nee gewoon vanaf de 1e van december tot de 23e. Kerstmarkt betekend, volop gezelligheid en heerlijke gluhwein. Nadat ik zaterdag mijn verhaal dan ook had geplaatst gingen Roderick en ik, ondanks dat we een zware en gezellige vrijdag achter de rug hadden, toch nog even naar de kerstmarkt. Gerard komt ook want die zat thuis en had nog niet gegeten. We drinken een paar gluhweintjes, lopen een rondje over de kerstmarkt en eten kasetoast en een ofenkartoffel. Terwijl we gezellig onder het genot van een gluhweintje van de ambiance staan te genieten komen we in contact met dames van onze school. Ik ken ze niet maar Roderick wel. Deze dames komen bij ons aan de tafel staan en het is een tijdje gezellig, eigenlijk iets te gezellig. Onderling spreken we nederlands, wat natuurlijk niet beleefd is maar wel lachen. We kunnen ons zelf wel uitnodigen want de dames geven wel steeds een voorzetje maar we besluiten dat toch maar niet te doen. De dames verlaten de kerstmarkt en wij twijfelen. Gaan we naar huis? Och, waarom eigenlijk. We kunnen wel even bij Mr. John’s kijken. Als we daar met ons 3en zitten komen de 2 gekke polen ook. Deze hebben allebei een camera mee en dat is knap irritant. Later blijkt dat de dames meer dan 300 foto’s hebben gemaakt. Ik kan je vertellen dat is knap vervelend. Roderick en ik kunnen het dan ook niet zo best meer aan en besluiten “naar huis” te gaan. Bij het naar buiten lopen spreken we nog een nederlandse dame die als vrijwilligster werkt hier in Dornbirn. Als wij “naar huis” gaan komen we toevalligerwijs langs Innauer. Daar komen we ook Jezus en Juan nog tegen. We gaan maar eens even kijken wat er te doen is bij de Innauer. Hier is het groot feest, 30+ party haha. Nou die plus hebben ze aardig letterlijk genomen. Er zaten gewoon vrouwen van een jaartje of 80. Neemt niet weg dat het best gezellig is. Na een tijdje komt Sammy ook. Deze Duitse medestudent is gewoon 30 jaar oud haha. Hij wees ons er dan ook steeds op dat we wel mee moesten zingen met de muziek want anders zouden ze door hebben dat we geen 30 zijn haha. Niet veel later komt Tobias ook met zijn maten. Die hadden “even” een biertje gedronken bij ons in huis. Ze houden het niet zo heel lang vol bij Innauer en vertrekken naar John’s. Als we besluiten naar huis te gaan smsen de Polen. Ze zijn bij ons thuis. Ze wouden mij wakker maken en waren met Gerard meegegaan. Nu was ik niet thuis dus viel er weinig wakker te maken. Door dit smsje sla ik mijn biertje aan de Hatlerstrasse over en fiets ik naar huis. Bij huis aangekomen zijn de Polen alweer weg. Aangezien Roderick lopend uit het centrum vertrok met Sammy was hij nog niet thuis. Reden genoeg om nog even naar de Hatlerstrasse te fietsen. Toch nog het afsluitende colaatje drinken. Hierna ga ik dan toch maar naar huis. Bastiaan en Alex zitten nog in de keuken. De rest ligt al plat. Niet veel later besluiten we maar plat te gaan. Als ik mijn bedje inkruip tref ik iets aan waarvan ik in het donker niet geheel begreep wat het was. De Polen hadden bij hun bezoek aan ons huis mijn bed versierd met een stuk kerstboom. De Polen gappen werkelijk alles wat los en vast zit. Ze geven dit zelf ook wel toe. Ze hebben lijm aan de handen zeggen ze. Ze hadden een kerstbal, een kerstster en een halve kerstboom gejat en natuurlijk achtergelaten in ons huis. Tevens loopt Marta al een tijdje met sokken van mij rond. Dus moeders, voor kerst, graag een paar sokken. Doe maar van de daltons, want die ben ik kwijt haha. Maargoed, die kerstboom was eens te verwachten. Had de laatste tijd geregeld late uurtjes gebivakkeerd aan de hatlerstrasse en dat ging meestal niet ongemerkt aan de Polen voorbij. Zondag: Ik doe niet zo veel. Tobias gaat met zijn maten naar Schlossbrau. Dit is een pub waar ze zelf bier brouwen. Moeten wij ook nog maar eens een keer een kijkje wagen. Gerard en ik gaan naar school. Hier is Roderick ook en hetzelfde ritueel als de dag ervoor speelt zich af... Kerstmarkt! We drinken weer een paar heerlijke gluhweintjes en het is weer gezellig. Natuurlijk zijn de Polen er ook weer bij. Die voor de verandering nu de gluhwein glazen willen meenemen haha. Ik ben tegen 9 uur thuis om mooi even een beetje Duits voetbal te kijken. Van Marwijk in de problemen en HSV loopt ook nog steeds niet. Maakt Van der Vaart ook nog eens een lompe overtreding, het feest kan niet op. Niet veel later komt Gerard ook thuis. Hij had nog even een worstje gegeten bij Theo. Hierbij kreeg hij ook nog eens de nodige gluhwein voorgeschoteld. Niet veel later komen ook Tobias en de andere Vjennekloeten thuis. Ze hebben nog even een vaatje bier meegenomen en dat moet natuurlijk nog even op. Ook trekken we nog even alle laatste drupjes uit de flessen en tegen 2 uur gaan we plat. Het was weer een gezellig avondje. Maandag: Het is weer aardig vroeg dag omdat de heren om 10 uur willen rijden. En dat hebben ze gehaald. Betekend wel dat we zo’n 2 uur eerder alweer onder de pomp staan. Als de heren vertrokken zijn ruimt Tobias de meest achtergebleven schade op terwijl Gerard naar school gaat en ik mijn bed weer op zoek. Tobias heeft alles netjes aan kant. Het enige bewijsmateriaal dat er op wees dat de heren er zijn geweest was afkomstig van Bastiaan maar ook dat kon later worden gewist door de wasmachine. Later gaat Tobias ook naar school en ik wil in de loop van de middag naar de kapper maar deze is gesloten. De rest van de week heb ik er ook geen tijd voor want we hebben weer een elective course. Ik ga ook maar eens naar school waar iedereen wel druk bezig is. Het Business Plan en de nieuwe elective zijn de punten waar aan wordt gewerkt. Ons Business Plan is weer volledig aangepast. Als er nog wat is mag ik het nog wel aanpassen. Ik zie het niet helemaal zitten en besluit nog een kleine noodzakelijke aanpassing te doen en dit nog rond te sturen. Er kan nog wel meer aan gedaan worden maar ik besluit er niets meer aan te doen. We kunnen wel bezig blijven, het moet nu maar een keer goed zijn. Ik heb er niet veel kaas van gegeten maar mijn teamgenoten weten er werkelijk helemaal niets van. We zien wel hoe we beoordeeld worden. We hoefden niet zo heel veel aan te passen dus hopen dat het nu wel voldoende is. Half 6 heeft Tobias het eten weer klaar. We eten, wassen af en gaan weer naar school. Frau Chen heeft ons via de mail bij elkaar geroepen. Onder het mom dat ze ons tips wil geven. Ik besluit er maar even heen te gaan namens mijn groep. Tobias en Gerard gaan ook wel. Totaal zijn er zo’n 10 personen. Niet veel dus. Wat we daar te horen krijgen zakt me de broek aardig vanaf. Frau Chen komt met een droevig verhaal. Als hoofd van een afdeling was zij verantwoordelijk voor het faillisement van KPN Qwest. Ze had veel aandelen en verloor haar huis en partner hier door. Oke, ik dacht dat we uitleg kregen over ons Business Plan. Maar haar verhaal is nog niet af. Ze begint over ons boek en hoe lang ze er wel niet mee bezig is geweest om dat uit te zoeken. Wij vertellen haar dat we het boek niet 1 keer hebben gebruikt. Het is een schande volgens haar. Daarna begint ze haar excuses aan te bieden over het verloop van de hele course. Zij kan er niets aan doen, dat is overigens de zin die we enorm vaak uit haar mond horen komen. Zij was immers vlak voor het begin van de course van het vak afgehaald. Ze had ruzie gehad met Mr. Kremser, Afdelingshoofd. En daar kwam de hele reden dat wij er moesten komen op tafel. Wij moesten maar eens in opstand komen tegen deze situatie. Het mocht niet langer zo gaan. We moesten allemaal anoniem naar het commissariaat gaan om Mr. Kremser maar eens zwart te maken. In de loop van haar verhaal wordt ons wel duidelijk dat hier in school een machtspelletje gaande is. En wij moeten maar even kant gaan kiezen. Ik denk er net over als een Oostenrijkse klasgenoot van ons zegt, ik wil best wel een keer zeggen dat deze course een enorme chaos is maar ik ga mijn kop niet boven het maaiveld uitsteken want dan gaat deze jongen in eens zonder 1 enkel punt weer return Nederland. Het is wel goed. Dan mis ik liever de 7 punten van het Business Plan dan dat ik compleet zonder punten naar huis ga. We luisteren nog even naar het enorm zielige verhaal van Frau Chen. Ik kan jullie nog wel wat vertellen over Mr. Kremser maar ik weet niet hoe ik dat netjes moet zeggen. Wij kappen haar met een paar personen tegelijk af. Zeg het dan maar niet. Wij willen helemaal niet betrokken worden in dit gezeur. Ik zit hier nog 2 weken en die overleef ik ook nog wel ondanks de chaos. Hierna gaan we gewoon lekker op internet zitten en laten de informatie maar even zakken. Niet veel later gaan we naar huis waar we om half 12 onder de wol gaan. Dinsdag: De nieuwe elective start! Om 9 uur zitten we in het lokaal waar Mr. Kremser ons voorstelt aan onze leraar. Het is Mr. Pilger. Deze man heeft een aardig staat van dienst die hij ons in ontspannen en relaxte sfeer even voorlegt. Hij is onderandere voorzitter geweest van het invoeren van de standaard voor Facility Management. Een soort ISO certificering. Hij heeft zijn eigen bedrijf en daarbij ook nog eens een opleidingscentrum. Ook heeft hij aardige contacten “in het wereldje”. Als hij begint aan zijn lessen blijkt het dat deze best interessant zijn. Facility Management. Het is zoals zo vaak weer veel breder dan je verwacht als je alleen de term hoort. Tussen de middag eten we op school. Na de middag wordt de elective een stuk minder interessant. Het wordt gewoon saai eigenlijk. Hij somt een overzicht van 120 begrippen en termen op en verklaard ze. Ook krijgen we een uur de tijd om een opdracht van een paar minuten te maken. Les geven is hem dus nog niet helemaal op het lijf geschreven lijkt zo maargoed. We vragen om 5 uur of we weg mogen want we willen nog even wat eten want om 5.15 uur begint Duits alweer. Dit mag en hij vindt het allemaal wel prima. We gaan naar beneden om bij Sabine even een heerlijke semmel mit leberkase te eten. Je moet wat haha. Hierna hebben we Duits. Ook in deze les merken we wel weer dat we aan het eind van het semester beland zijn. Naast een presentatie van Roderick doen we galgje en zingen we een kerstliedje haha. Het moet niet gekker worden. Tijdens de les jat ik op Poolse wijze de laptop van Marta en ga mooi op MSN en maak mijn huiswerk voor Duits. Als we vrij zijn gaan we nog even op internet en Gerard wordt door de Polen succesvol overgehaald mee te gaan naar de Kerstmarkt. Tobias en ik laten het niet zo ver komen. We gaan mooi naar huis en kijken Champions League. Woensdag: Het is weer eens een zware opgave om op te staan. We kunnen het niet aan zoals we dat hier noemen. We zijn nog wel net op tijd op school. De les gaat helaas net zo saai verder als hij was geeindigd. Na een tijdje wordt het wel weer interessanter. Vooral de space management spreekt me wel aan. Het meest efficient omgaan met ruimte, hij gebruikt aansprekende voorbeelden. Ook begint hij over het ontwerpen van ruimtes. Nu kan ik het natuurlijk niet laten om even te melden dat ik op een architectenbureau heb gewerkt. Daarna gaat het ook nog eens over het bouwen en nu begin ik het helemaal interessant te vinden. Eigenlijk is het ook niet gek want space management gaat over ontwerpen, hierbij hoort ook een logistieke gedachte om het allemaal zo efficient mogelijk aan te pakken en dan ook nog eens het bouwen. Allemaal facetten waarin ik wel in werkzaam ben geweest en die me nog steeds wel aanspreken. Als dit behandeld is wil hij even evalueren. Ik zeg hem dat het wel wat sneller mag. Het saaie gedeelte was wel informatief maar na 2 voorbeelden begrepen we het wel en hij had de 120 voorbeelden niet hoeven finishen. Ik moet hem maar een schop geven als hij het weer doet zegt hij haha. Hij lacht er zelf wel om en zo tussen door houdt hij wel van een geintje. Gisteren had ik zijn bril al op omdat ik het bord niet kon zien. Zulke geintjes tussendoor zorgen er wel voor dat je na even ontspannen weer verder kunt gaan. Tussen de middag eten we op school. Onder het motto van: Noch eine bitte, sluiten we weer netjes in het lopende buffet aan om ons 2e bordje eten te halen. Hoe snel kunnen je eet gewoontes veranderen haha. Na de pauze mogen we bezig met opdrachten. Eigenlijk krijgen we veel te veel tijd ervoor maarja, die vullen we wel op onze eigen wijze in. ’s Avonds eten we beneden bij Sabine. Ze heeft het al over afscheid nemen, nou moet ze niet overdrijven natuurlijk. Na ons avond eten kijken we een film over space management op de werkvloer. Het is een film waarin de amerikaanse kantoren aan bod komen. Best interessant, helemaal als in het titelstukje Jennifer Aniston voorbij komt haha. De film is een leuke afwisseling. Hierna moeten we wel bespreken wat de connectie is tot het space management. Na de les gaan we even op Msn. De Polen willen alweer naar de kerstmarkt maar we gaan niet. We gaan naar huis. Gerard en ik maken ondertussen nog wel even een tussenstopje bij Theo want om 5 uur alleen een broodje is niet voldoende. En dan heb je tegen half 11, want zo laat is het al wel weer, wel weer honger. Thuis kijken we nog even de samenvattingen van een avondje Champions League en we gaan slapen. Donderdag: Toch compleet vergeten mijn wekker te zetten toen ik ging slapen, maar gelukkig werd ik toch nog op tijd wakker. De heren waren nog wel in diepe rust want nadat Tobias de eerste 2 weken hier telkens als 1e op stond ben ik dat na die eerste 2 weken geworden en gebleven. Als ik dan onder de douche weg kom liggen de heren met hun deur open nog lekker in bed te wachten. Het is weer een lange dag op school. We moeten presenteren en dat gaat prima. In Oostenrijk is het gebruikelijk om op tafel te kloppen in plaats van te applaudiseren. Bij iedereen klopt hij gewoon op de tafel alleen bij mijn presentatie klapt hij zijn handen bijna blauw haha, mooi werk! Tussen de middag zitten we weer aan tafel op school en daarna krijgen we weer een film te zien. De les loopt nog door tot een uurtje of 5 waarna Mr. Pilger ons uitnodigd voor een biertje. Dat moet je natuurlijk niet doen bij studenten want die gaan allemaal wel mee haha. Maar nadat we een biertje en een broodje hebben gehad verlaten we de band weer want Frau Doshi wacht vol smart met haar harpoen op ons. We komen netjes op tijd in het lokaal. Stelt ze de vraag: Wat hebben jullie geleerd tijdens deze lessen. Valt het toch even stil in het lokaal. Dit kan ze niet waarderen. Maarja het is de waarheid, we doen er niets en iedereen zit zijn tijd maar vol te maken. Zo doen we het vandaag ook weer zeer succesvol. Niet te veel zeggen en klaar is kees. Thuis gooit Tobias de geheime zender aan. Hij heeft nu voor zo’n 10 dagen geheime zender muziek haha. En er geschiet een klein wondertje, Gerard heeft het keukengerei weer ter hand genomen. Hij maakt Kaisersmarren, dat zijn een soort pannekoeken. Het smaakt heerlijk!!!! Hierna komen Herman en Marnick. Ze hebben een flesje gluhwein bij zich dat netjes wordt opgewarmt en gedronken. Hierna gaan we naar Tivoli. Tobias en ik blijven zitten terwijl de 3 daltons naar Mr. John’s vertrekken. Komen er ook nog van die ouwe dronken vrouwen bij ons aan de bar zitten. Over slechte openingszinnen gesproken. Terwijl ze half tegen Tobias aan valt zegt ze, we verstaan jullie niet, waar komen jullie vandaan? Als wij zeggen Nederland komt er eerst een scheldwoord gevolgt door Kaaskop ik hou van jou. En wij moeten deze dames nog even wat extra nederlandse woorden leren en je raad het al. We leren ze maar even Proost in het nederlands alleen dan met onze eigen bewoording haha. Hierna verlaten we Tivoli maar. We gaan naar Mr. John’s. Hier houden we het snel voor gezien. Zelfs Gerard, Herman en Marnick zijn er nog, maar wij verlaten de band. Thuis gooi ik nog even een wasje in de machine en ga ik ook slapen. Vrijdag: We zijn vrij en slapen dan ook uit tot een uurtje of 12. Het waait heel hard en is enorm warm. Vreemder heb ik het nog niet echt meegemaakt. Gerard gaat naar school en Tobias en ik gaan boodschappen doen. Hierna gaan wij ook naar school. Ik maak mijn presentatie voor de volgende dag. Hier heb ik net genoeg tijd voor want om kwart voor 6 staan Roderick en 2 schreeuwende Polen naast me. Ik moet mee naar een kerstmaaltijd. De dames die we afgelopen zaterdag hebben leren kennen hebben gekookt en ons uitgenodigd. Het zal allemaal wel. Ik ga wel mee natuurlijk. Daar aangekomen is onze Chinees Chili,haha ja zo heet hij, er ook wel. De dames hebben er enorm veel werk van gemaakt. Gelukkig heeft Roderick nog een paar biertjes meegenomen want we zijn niet echt voorbereid. Het is een gezellig feestje. Maar Don Han heeft nog wel steeds in zijn achterhoofd dat zijn presentatie nog voorbereid moet worden. Hij is dan al wel af maar ik moet natuurlijk nog even weten wat ik wil gaan vertellen. Daar ga ik dan ook niet veel later maar heen. Gerard en Tobias zitten er ook nog wel. Ik doe niet zo veel meer, ik bekijk mijn presentatie en geloof het wel. Dat komt morgen wel goed. Ik ga naar huis om te slapen. Morgen nog 1 dagje de kop ervoor en we hebben weer een paar punten in de pocket. Zaterdag: Om 8 uur moeten we weer op school zijn. Als we naar school willen fietsen regent het ook nog eens enorm. Strontnat komen we op school aan. We moeten om en om presenteren. Ik moet als vierde dus ik kan tijdens de andere presentaties mijn eigen presentatie nog mooi even voorbereiden haha. Het verloopt allemaal weer vlekkeloos. Hierna moeten we in 2 tallen een opdracht maken. Als we ook die gepresenteerd hebben moeten we evalueren en moeten we op de foto met de hele groep. Mr. Pilger heeft er allemaal wel schik aan. Hierna zijn we vrij. We moeten nog wel een verslag schrijven en dat voor de 22e opsturen maar dat komt allemaal wel weer goed. Hierna gaan we nog even op internet en terwijl Tobias net de band heeft verlaten en Gerard even een paar kleine boodschapjes aan het doen is voor thuis schrijf ik de laatste woorden van mijn verhaal. Vanavond hebben we weer een feest. Maandag begint de simulatie van het business plan. We hebben de subsidie gekregen na onze aanpassingen maar toch heb ik er nog steeds niet heel veel vertrouwen in. We zien wel wat er van komt. Verder hebben we de komende week 2 toetsen en moeten we een paar eind rapporten schrijven. Niet veel uren les maar wel veel werk dus. Reden genoeg om vanavond nog even van het weekend te genieten. Daarom verlaat ik de band nu maar want het eerste feestje van vanavond begint alweer om 7 uur. Die slaan we maar over. Tegen 9 uur zullen wij ons wel in het feestgedruis storten. Gegroet!

Nieuwe foto’s: http://www.mijnalbum.nl/Album=PLXAPHUJ
Oude foto’s: http://www.mijnalbum.nl/Album=L7FH4TIS

Wederom genoeg nieuwe foto’s!