Aangekomen in Konstanz

Gutentag, hier meldet sich Der Hannehhh!!

Nu weet ik weer waarom ik de cursus Duitse Taal volg haha. Ik zal jullie eens proberen bij te praten wat we allemaal al mee hebben gemaakt. Vanmorgen kon ik al schade gaan herstellen bij mijn medestudenten maar oke, daarover later meer.

Donderdagochtend 7.15 uur vertrokken uit het O zo mooie Oosterhesselen. Feiko en Olga reden Gerard en mij naar Konstanz, terwijl Marnick en Herman achter ons aanreden. Onderweg best wel noodweer gehad, maar het schoot ondanks dat wel lekker op. Tot aan Mannheim, vanaf daar was het tot aan Stuttgart best wel druk op de weg. Na Stuttgart ging het wel weer, aankomst in Konstanz: 17.00 uur. Eerste indruk van de school: Een grote fabriek weggestopt in de bossen. Toch krijg je dan weer vreemde gedachten maargoed. We werden opgepikt door Frank, een beste kerel, die ons onze slaapverblijven liet zien. Omdat jullie met z'n 4en zijn hebben we jullie apart gezet, dat is beter voor de integratie. Eerste kamer was van Marnick. We schrokken ons werkelijk wezeloos. Wat een hok. Daarna naar Gerards kamer, deze was al iets beter, daarna de mijne. Han was ondanks dat het niets was wel blij met zijn kamer want het was de mooiste tot nu toe. Vloerbedekking!!! Daarna Hermans kamer, deze was nog weer wat mooier. Omschrijving: 12 kamers in 1 gebouw. 1 heren douche met 2 wc's. Dames ook. 1 keuken met 1 koelkast met ingebouwde metalenkasten. Sleutel voor de kasten dus iedereen kan zijn eigen spullen apart leggen. Ook allemaal een eigen kastje met slot in de keuken. Badkamer, keuken en wc's zien er goor uit. Zoals Gerard zei: Dit is een cultuurschok voor mij. Nu op dag 3 zijn we al over de schok heen, alles went. De eerste avond, Frank vertelt ons dat er een WEINFEST in de stad is. Wij er natuurlijk naartoe. Ook in deze stad is het PFAND idee doorgedrongen. Let op: Je koopt 1 glas à 2 euro. Je koopt een fles wijn, die van ons was 8 euro. Je betaalt 10 euro, krijgt een muntje mee en als de fles leeg is breng je deze terug met het muntje en krijg je je PFAND weer... Gevolg: geen kapotte glazen en flessen op de grond. Werkt dus prima!
Tegen 12 uur naar huis, half 1 in bed, helaas hadden de buren nog een feestje op het balkon dat grenst aan mijn raam. Gelukkig wel moe en voldoende wijn gehad dus sliep nog wel een keer. Volgende morgen, de entreetest. Aan de hand van het resultaat van deze test word je in een groep ingedeeld. Met die groep ga je aan je duits werken deze periode. Toets gemaakt, als eerste klaar, of dit een goed teken is weet ik niet maar hij was niet zo moeilijk. Maandag uitslag, we wachten af. Daarna rondleiding door de UNI zoals ze de universität hier noemen. Frank wist wat we wouden weten dus alleen de meest nodige info werd ons verteld en daarna gingen we naar de kantine om te eten. De kantine is werelds!!! Ondanks de waarschuwingen van ma kon ik nog wel eens tonnetje rond thuis komen. Voor 3,10 euro heb je een schweinehaxe met gebakken aardappels, een toetje en een glas frisdrank. Geen geld en de buik net zo vol haha. Aan tafel bij ons had Frank nog enkele goeie tips, nadat wij enthousiast hadden verteld over de avond ervoor en hoe gezellig het was en hoe goed de band was. Jullie kunnen beter een glas meenemen van huis, flessen wijn kopen bij de winkel en dat allemaal meenemen. Goed advies sla je niet in de wind dus de komende avond gaan we het maar eens zo proberen. Eerst nog de cityrun. Doormiddel van het beantwoorden van vragen loop je door de stad. Helaas was Frank te laat dus moesten we met een andere begeleider mee. 2 turkse dames, 1 nederlandse dame en 1 roemeense dame hadden zich bij ons 4 gevoegd. "stiekem" liepen Feiko en Olga ook mee. Na de trip die ons enkele mooie plekken van deze hele mooie stad lieten lopen (vreemd dat ik er nog nooit eerder van had gehoord want dit is een enorm toeristische mooie stad met een interessante geschiedenis) kwamen we bij elkaar met alle groepen onder het genot van Caffee und Küchen, we zijn 3e geworden, krijgen een oerlelijk keycord met de Duitse vlag erop, ik heb ze direct duidelijk gemaakt dat we dat niet kunnen accepteren want als Nederlanders zijnde worden we met zo'n keycord vermoord in eigen land. Wanneer je zo'n opmerking kunt maken kan iedereen wel nagaan dat de sfeer prima is. Na de küchen hebben we nog maar weer eens de Unserer Lieben Frau kerk bezocht. Deze echte rooms-katholieke kerk is van binnen prachtig aangekleed. Er was een beroemd (ik kende het niet) koor aan het zingen van de St. Patrick uit Ierland ofzo. Maargoed, wij wouden de stad zien dus hebben de toren even beklommen met nog steeds onze groep waarmee we de cityrun ook hebben gedaan. Van bovenaf de kerktoren is er een prachtig uitzicht over de oude stad. Ook kijk je over het meer van Konstanz, dat verbonden is met de Bodensee. Prachtig blauw water overigens. Dit meer loopt midden door de stad waardoor de stad enkele mooie bruggen heeft die de 2 delen aan elkaar verbindt. Hierna even boodschappen gedaan (wijn inslaan) en richting dormitory gegaan. Iedere keer is het weer even zoeken waar je ook alweer heen moet want deze betonnen bakken heeft 400 kamers. Je zit dan ook met allerlei verschillende nationaliteiten in deze gebouwen. Nadat we 's middags een goeie maaltijd hadden gehad op school konden we het 's avonds redden met broodjes knakworst. Op z'n Emmermeers haha. Rond 9 uur vertrokken naar de stad, Feiko reed dus konden we mooi goedkoop en zonder openbaar vervoer. Helaas moesten we wel ver weg parkeren. Gevolg: Pokke eind lopen naar het centrum, onderweg nog taferelen. Een kerel met geopende blouse loopt behoorlijk door achter een rennende vrouw aan, even kijken wat er gebeurt en ja hoor, die vrouw word gegrepen en me toch met haar hoofd tegen een winkelruit geslagen. Gelukkig stonden er oudere mensen bij die zich er voorzichtig mee bemoeiden zodat wij op afstand konden blijven. Op naar het feest! Met allemaal enkele flessen wijn in de jas komen we aan op het feestterrein. Een groot ouderwets marktplein met aan de zijkant enkele kraampjes. Vooral met wijnverkoop. Midden op het plein een enorme lange tent, rijen tafels met bankjes, net zo'n bierfest alleen dan met wijn. Vooraan op het podium een slechte band, de avond ervoor was er wel een hele goeie band, helaas dus. Het regende toch dus zoeken we met enkele Amerikanen, Denen en nog een paar nationaliteiten het overdekte gedeelte op. Gerard en ik komen met 3 duitse stelletjes aan de praat. Deze 30'ers hebben hele verhalen en we hebben leuk met ze gezeten. Helaas voor hun was 1 van de kerels lam en begon steeds tegen ons te zingen, Ohne Holland........ Gelukkig waren de overige mensen hem ook zat en werd hem door z'n vrouw de mond gesnoerd, dat was wel lachen. 's Nachts op huis aan met de taxi, 2 km, dus voor 1,50 euro ga je die wandeling niet maken door de regen. Gerard en Marnick hadden een ander idee, zij gingen wel lopen. Thuis aangekomen met de groep waar we de hele avond mee hadden gezeten zocht iedereen zijn/haar bedje op. Helaas was Herman iets TE enthousiast en sloeg enkele traptreden over. Dag 2 van huis en de handen al open liggen. Gelukkig had hij er zelf niet veel van door en ging enthousiast verder naar huis. De volgende morgen: Puin ruimen, ik was op tijd wakker en ben maar eens even polshoogte op gaan nemen bij de rest. Herman, waar we om 10 uur zouden verzamelen lag nog in bed, overal bloed, aan de muur, in bed, aan de klink, in de badkamer etc. Oke, ruim dat eerst maar even op, ik ga wel even bij Gerard en Marnick kijken. Gerard was wel goed te pas, ze hadden een beetje omgelopen maar ook zij lagen om 2 uur in bed. Marnick daarentegen had wel een kater dus maar weer naar Hermans huis gegaan. Stevig ontbijt gemaakt en iedereen loopt nu weer. Om 12 uur moesten we bij de Deense dame zijn. De oudste van het stel. Ze heeft een programma gemaakt. Om 5 uur moeten we met 9 personen bij haar verzamelen. Eerst een borrel, daarna de stad in om te eten. Bij thuiskomst moet iedereen een drankspelletje hebben zodat we bij ieders kamer een spelletje kunnen doen. Na deze spelletjes gaan we weer naar het weinfest, of iedereen er dan nog bij is zal de vraag zijn.

Omdat ik op mijn kamer geen tv, radio, computer heb, hou ik een soort dagboekje in telegramstijl bij. Dit ook zodat ik jullie de leukste verhalen kan vertellen. Helaas nu mijn schriftje niet bij me maar volgens mij heb ik alles wel zo'n beetje vermeldt.
Ook heb ik geen eigen fototoestel, wel hebben Feiko en Olga de eerste dagen foto's gemaakt en wanneer ik deze in mijn bezit heb zal ik ze plaatsen op de site.

Ondertussen is dit alweer een enorm verhaal geworden. Veel meegemaakt dus veel te vertellen, dat zal in de loop van de tijd wel minder worden dus geniet er nog maar even van.

Jullie horen nog van me, ciao ciao, gruss gott und arivedercy (ofzoiets)