Evangelie volgens Cornelis Johannes Hermannus

Ook wel Corneeliejoes Joohaanoes Hermaanoes genoemd door de Polen is afgelopen zondag naar de kerk geweest hier haha. Ja werkelijk en nu na deze week van hart werken is het weekend 10 minuten geleden eindelijk begonnen.
Ik vermoed dat dit een leuk verhaal gaat worden want we hebben alweer genoeg meegemaakt. Maar dat heeft ook tot gevolg dat het verhaal wel aan de lange kant zal worden. Maargoed, ik begin waar ik geeindigd was.
Vrijdagavond. Na mijn verhaal geplaatst te hebben nog lang op school blijven hangen om een beetje te msnen en internetten. Overigens met de intentie om me voor te bereiden op de lessen die volgende week gaan volgen want volgende week staat er weer een Elective Course op het programma. Dat betekend dat we weer geen tijd hebben om te koken, boodschappen doen of het zonlicht te ervaren in de buitenlucht. Na deze “voorbereiding” ga ik naar huis waar de heren een grote schoonmaak hebben gehouden en nu een mariniersfilm zitten te kijken welke niets voor mij zou zijn. De film heet Convoy en insiders weten nu alweer dat dit over niets anders gaat dan alleen maar vrachtwagens. Ik waag me maar niet aan deze film en neem het laatste beetje strijkwerk van Gerard voor mijn rekening. Tobias begint na de film aan een verantwoord pastaatje. Na het eten wassen we af en drinken een theetje. En op de avond dat in de fabriek van Steinebach weer een groot feest op poten is zitten wij thuis. We zijn lam. Ook is het nog eens koud. We komen tot de ontdekking dat Gerard een echte twensche stokkerbats is want hij stokkert het vuur in zijn kamer op tot enorme hoogtes. Wanneer je zijn kamer binnen loopt krijg je gewoon een klap voor je kop. Tobias heeft wel een kachel in zijn kamer maar kan deze niet gebruiken want al zijn pc kabels lopen er langs en die van mij is ook nog niet aangeweest. De koelcel zoals ze mijn kamer noemen heeft als nadeel dat er ook nog eens geen moment van de dag zon te zien is. Tegen half 11 gaat iedereen plat. Haha normaal vertrekken we rond die tijd richting Steinebach maarja, niets aan te doen. Zaterdag: Omdat we de avond ervoor op tijd naar bed zijn gegaan gaan Gerard en Tobias er op tijd uit om naar de markt te gaan. Tobias had al bedacht dat er wel eens veel singles en LP’s verkocht konden worden en niets was minder waar haha. Met Gerard achter hem staand om alle singles aan te pakken raced Van Rees door de muziekbakken heen. Resultaat: 34 singles en 2 LP’s. Hierna komen de heren wel op huis aan om te ontbijten. Hun gaan naar school en dat besluit ik later ook maar te doen. Op school print ik de benodigdheden voor de Elective Course uit. De heren LKW Fahrers vertrekken richting het Bierlokaal voor een zaterdagmiddag pilsje. Ik schrijf ondertussen nog even een verhaal voor Johanna die van alle externals allerlei verhalen verzameld en daar een boekwerk van maakt voor ons als afscheidscadeau. Hierna ga ik naar huis om te koken. Als het eten klaar is komen de jongens wel thuis. Na het eten kijken we een beetje tv. Hierna moeten we naar de verjaardag van de belg, Clement. Hier hebben we eigenlijk helemaal geen zin in maar als ze dan ook nog smsen dat we moeten komen gaan we maar. Bij binnenkomst blijkt alweer dat ze mooi zat zijn allemaal. Er is ook bijna geen volk maargoed. Bij binnenkomst moesten we eerst een fles sangria opdrinken voor we binnen mogen. Nou ja het zal wel. Eenmaal binnen staan er enorm veel lege Sangria flessen op de tafel. Dit verklaart het gedrag haha. We moeten een kaartspelletje doen en de belg wil ons aan het drinken krijgen. Nu is zijn probleem hij is te lam om ons te kunnen verslaan met zijn idiote regels haha. De Polen beginnen weer over de kerk en dat het toch tijd wordt dat ik eens een keer mee ga. Natuurlijk beloof ik het weer maar ik denk, ach dat loopt wel los maar nu pakken ze door en zit ik er aan vast. Nou, fijn vooruitzicht is dat haha. Na het feestje bij de belg gaan we naar Innauer waar een 30+ feest is. Leek ons wel lachen maar wat krijgen we nu weer, je moet ook nog eens 30+ zijn om binnen te komen. Ja dat gaat natuurlijk niet werken. We vertrekken naar Mr. John’s maar daar is ook niet veel te doen. Goh, balen, we hadden zo’n leuke avond verwacht en het loopt een beetje droevig af. We nemen een Eine mit Alles bij Tom en vertrekken richting huis. Als we onderweg langs een etablishement fietsen waar gezellige muziek uitkomt stoppen we en nemen we een kijkje. Jawel, het is precies wat we dachten. Er hangen dames in schaars geklede outfits in palen te zwieren. Nou doe maar een biertje dan haha. 6 euro per flesje bier maar daarbij heb je wel een mooi uitzicht. We besluiten na dit biertje de tent te verlaten en ons te onderwerpen aan een vergelijkend warenonderzoek. Op naar de Harleybar. We weten dat ook hier dames in palen hangen. Hier kost een zelfde biertje 5,5 euro maar zijn de dames toch een stuk onaantrekkelijker. We zeuren een beetje met de barman dat we er binnenkort een schoolfeest willen geven maar dat dat alleen kan als de prijzen omlaag gaan. We komen met een mannetje of 80. Hij ziet het wel zitten maar voor hij de kans krijgt serieus te worden smeren wij hem maar weer haha. We keren maar huiswaards waar we tegen een uurtje of 4 in onze nesten kruipen. Zondag: Zo’n verjaardag met daaropvolgend zo’n vergelijkend warenonderzoek gaat je niet in de koude kleren zitten. Echt fit zijn we dan ook niet maargoed. Tegen de middag belt oma nog. Ze heeft niet zoveel te vertellen dus vertel ik maar een beetje over de omgeving en het weer haha. Ook mijn tante nog even gesproken en hierna fiets ik maar richting school. Waar we voor de verandering maar een beetje gaan internetten. Hierna eten we thuis maar wat en maak ik dan toch de grote stap maar. De Polen smsen dat ze om 10 voor half 8 voor de kerk staan dus daar sta ik dan ook op dat tijdstip, maar natuurlijk weer nergens een pool te vinden. Ik ga maar naar binnen om te kijken of ze er al zitten. Als de mis om half 8 begint krijg ik een knal op mijn schouder en moet ik opschuiven. Where were you? Ja ik stond er wel maar heb jullie niet gezien. Hun hadden er ook wel gestaan. Nouja het zal wel. De kerk begint. Het is een grote kerk. Best indrukwekkend, er komen 2 pastoors binnen lopen gevolgt door 1 lector, 3 grote misdienaars en 4 kleintjes die alleen de collecte ophalen. De polen naast me zijn enorm gelovig. Wel leuk om het verschil te zien met het kerkje aan de Geerdijk. Deze Polen eten bijvoorbeeld vrijdags geen vlees omdat het de dag is dat Jezus is gestorven. Nou daar moet ik toch niet aan denken. Als je werkt is vrijdag patatdag dus worden er geregeld frikandelletjes speciaal of gehaktballen verorberd. Ook in de kantine gaat een bakkie kebab er op de vrijdagavond altijd wel in haha. En dan te denken aan de vakantiebarbecues die veelal ook op vrijdag plaats hebben. Pfff dat had me heel wat kilo’s gescheelt haha. Ook blijven de Polen na kerktijd in de kerk zitten om te bidden. Net of die 40 minuten nog niet genoeg waren haha. Wel vreemd vind ik het dat ze helemaal geen hostie eten. Dat moet ik nog maar eens navragen waarom dat was. Ook verschillende met de kerk aan de Geerdijk zijn de rituelen. Ik heb nog nooit zo vaak een kruisgeslagen. Ze blijven bezig. Ook moet je hier met je blote knieen op de hardhouten bankjes. Wel was het zitgedeelte bekleed. Heel veel rituelen die wij er allemaal al uitgefilterd hebben hebben ze hier nog wel. Wel jammer eigenlijk want het is best wel interessant maarja. Als ik de kerk uitloop zie ik nog wel meer internationale studenten zitten. Buiten praten we nog even wat over de aanstaande Elective Course en 1 van de dames verwelkomt me in hun kerk haha. Allemaal leuk en aardig maar deze vaste groep van 6 personen die iedere zondag gaat heeft er echt geen vast lid bij hoor haha. Ik ga misschien nog wel een keer weer maar vast niet iedere zondag. Thuis gekomen wassen we nog wat af, kijken duits voetbal en gaan tegen half 11 naar bed. Maandag: Deze hele week moeten we om 8 uur beginnen op school. Dus staan we nu ook weer om 7 uur naast ons bed te kijken. Op school hebben we weer les van een belg. Dit keer wel een andere en geschiktere man. Who is out of a entrepreneursfamily? Ik niet meer dus moet naast Gerard en Tobias die hun hand wel opsteken mijn hand naar beneden houden. De 2e vraag slaat daarentegen wel weer in als een bom. Bankrupt? Ohw, uhm, ja als ik mijn hand net had opgestoken had ik hem nu weer op kunnen steken. Maargoed, laat ik persoonlijke verhalen maar vermijden en me gedeist houden. Met enkele gepaste uitspraken in mijn gedachte als: “Na het zuur komt het zoet of wie het laatst lacht lacht het best” volg ik de rest van de les. De les vorderd en is eigenlijk best interessant al spreekt het onderwerp ons eigenlijk geen van allen aan omdat het behoorlijk saai is. Na de les gaan we ons voorbereiden op de les van morgen. De stof is nog niet helemaal duidelijk, kon wel eens een lastig verhaal worden. De leraar die op dat moment een andere klas heeft komt bij ons kijken en ziet dat we bezig zijn. Ook geeft hij nog een tip. Dit overigens in het nederlands haha. Mooi werk natuurlijk! Hierna spreken we nog even met hem over de mooie omgeving en zien tot onze stomme verbazing dat de kabelkar die per keer zo’n 25 personen mee kan nemen ( http://www.mijnalbum.nl/Foto=DEEOTNJ8 ) stil hangen aan de lijn waaraan ze naar boven en beneden gaan. Het duurt een behoorlijke tijd maar dan gaat hij toch tergent langzaam richting eindpunt. De puf is eruit bij die kabelbaan want het gaat de hele dag een beetje door zo. Hierna gaan Tobias en ik boodschappen inslaan. Want ook daarvoor hebben we deze week geen tijd. Na de boodschappen gaat Tobias koken, we eten en gaan weer naar school want de voorbereiding was nog niet helemaal compleet. Na de tijd wassen Gerard en ik thuis nog af en gaan we weer plat. In bed lees ik nog een Panorama en een VI. Johan Derksen schrijft in zijn column dat hij niet bang is om te sterven. Ik ook niet, concludeer ik. Johan Derksen is dan alwel tig jaren ouder dan mij maar ik was het wel met hem eens. Moet je nagaan. Ik heb tot op heden een prachtig leven, natuurlijk heb ik al wel eens wat meegemaakt maar kom waarschijnlijk nog wel voor hetere vuren te staan in mijn leven en krijg ik met allerlei dillema’s te maken. Toch vreemd dat ik tot deze gedachten kom. Ik ben bijna altijd positief ingesteld, vind alles mooi en denk altijd maar zo: “Een mens lijdt het meest van het lijden dat hij vreest.” Waarom dit allemaal aan mij voorbij trekt weet ik ook niet. Eén opmerking van Johan Derksen en ik ga weer vreemde dingen denken. Misschien moet ik dat naar de kerk gaan maar niet te vaak doen want je wordt er wel heel erg filosofisch van haha. Dinsdag: Gerard kan blijven liggen maar Tobias en ik moeten weer om 8 uur op school zijn. We ronden de lessen van de Belgische professor Boumans af. Al met al kan hij het beter vertellen dan zijn voorganger dus begint het alweer iets interessanter te worden. Wel is de opdracht die iedere groep moet opzetten een vreemde. Ik trek de conclusie dat je het bedrijf dat je op moet gaan zetten nooit moet beginnen want dit kan niet wat worden. Tussen de middag eten we weer net als de dag ervoor wat bij de menza op school. Weken als deze leef je op school. Hierna gaan we weer verder met onze groep met de opdracht. Helaas zit de verkeerde dame achter de pc want iedereen is het wel met elkaar eens alleen degene die de gegevens in moet voeren is het niet met de rest eens. Tegen half 5 geef ik de moed op en ga naar huis. Don Han gaat bruine bonen koken. Tobias en Gerard vinden het beide niet te eten zeggen ze maar ik heb ze overtuigd en ze willen het wel proberen. Tobias wou het sowieso wel proberen alleen was het iets zwaarder om Gerard te overtuigen haha. Ik maak ook maar een beetje sla klaar voor bij de aardappels mochten de heren de bruine bonen echt niet aan kunnen. Ondanks dat het mij niet zo goed smaakte als bij moeders thuis vonden de heren het best te doen. Er werd zelfs een 2e keer opgeschept en Tobias ligt gelijk het thuisfront maar even in van deze historische gebeurtenis haha. Na het eten kijken we tv en de dvd van Dré-tje Hazes. “Zij geloofd in mij!” haha wat een chaos met die kleine dikke knakworst etende en Heineken drinkende volkszanger. Hierna lezen we nog de 3 Amerikaanse teksten welke we woensdag voor de les tot 3 samenvattingen uitgewerkt moeten hebben. Terwijl wij druk bezig zijn komt onze stevige staartmans ook binnen. Onze huisbaas Georg komt met een pakje papier binnen. Onze droom gaat in rook op haha. We hadden tot op heden nog nooit wat betaald en waar de andere studenten al minstens 3 keer huur hebben betaald. Dit heeft wel tot gevolg dat een kort op tel sommetje ons 900 euro op de rekenmachine doet verschijnen. Hij heeft alles perfect uitgewerkt. Tobias moet zelfs iets meer betalen dan Gerard en mij omdat hij er een paar dagen eerder was. Hij vraagt of we contant willen betalen maar dat doen we toch maar even niet. Wij betalen en hij zeggen dat hij niets heeft ontvangen zeker haha. We doen het gewoon even netjes via de bank. We waren even vergeten dat de electra kosten niet bij de kosten in waren begrepen dus we gaan gelijk naar Gerards kamer en sluiten zijn kachel af haha. Ook gaat overal het licht uit haha. Gaat nergens over, we kunnen er wel om lachen want we hadden dit ook wel zo’n beetje ingeschat. Neemt niet weg dat we op commando gaan betalen. Hij heeft geen haast gehad dus hebben wij dat ook niet. We ouwehoeren wat over het opladen van telefoons en ons scheren op school. Hierna komt er van de studie niet echt veel meer terecht overigens. Stappen ook niet meer haha. Na alles nog een beetje gelezen te hebben gaan we tegen 1 uur plat. Woensdag: Vandaag begint het geweld. Eerst nog even les van de Belg. Na de les praten we nog wat in het nederlands. Het mooie was dat ik het tijdens de les niet zo best meer aan kon met de ene dame achter de pc. Dus even een paar knopen doorgehakt. Alleen had ik het op dat moment niet helemaal door dat hij achter me stond. We praten een beetje over van alles en nog wat en hoe makkelijk het is dat je met zoveel verschillende nationaliteiten zit hier. Je bouwt een mooi netwerk op op deze manier omdat je een half jaar met die mensen samen woont. Ook vond hij dat de gemiddelde studenten hier aardig goed bezig waren. Altijd goed om te horen natuurlijk. Wij gaan nog even bezig met de opdracht maar ik ga er daarna van tussen want ik moet mijn samenvattingen voor de Elective Course nog schrijven. 1 samenvatting wordt netjes afgewerkt. 1 wordt er even doorgedrukt en de 3e maken we niet aangezien niemand die tekst echt snapte en we natuurlijk wel solidair zijn aan elkaar. Tussen de middag eten we maar weer bij de menza. Eenmaal in het lokaal waar we onze Elective Course hebben zien we dat we les hebben van een hele relaxte oude baas. Ook zien we dat onze groep met wie we deze course hebben best leuk is. Mr. Freeman die deze les geeft vraagt zich hard op af of hij het aankan met de grote groep nederlanders haha. Wij hebben natuurlijk vanaf het begin wel weer een gezellige en nadrukkelijke aanwezigheid getoond. Hij verteld een beetje en wij concluderen al wel dat dit wel eens een meevaller kan gaan worden. Tegen 6 uur hebben we pauze we eten wat beneden in de kantine en daarna moeten we ook alweer naar de les. We gaan de film Last of the Mohicans kijken hierbij is onze Belgische leraar ook aanwezig. Best mooie film. Hieruit moeten we dan weer allemaal conclusies trekken. We discussieren een beetje en tegen 11 uur gaan we naar huis. Na de les staan we nog even met de Belgische leraar te praten en achteraf heb ik gelijk haha want ze hebben de opdracht aangepast. De kosten van de “raw material” zijn aangepast en in plaatst van 20 lagen surfboard ter waarde van 300 euro hoef je nu maar 1 laag ter waarde van 15 euro te berekenen. Dat gaat toch een enorm stuk schelen haha. Nu zou ik het ook wel aandurven dit bedrijfje op te starten. Donderdag: Wat een ochtend. Serieus, ik ben echt geen ochtend mens maar de tranen rolden me alweer over de wangen voor ik een half uur uit bed was. Gerard denkt er al gelange tijd over om volkszanger te worden. Tobias staan in de badkamer ons klaar te maken om naar school te gaan en we zijn in een enorm creatieve bui. Links en rechts schudden we de ene songtekst voor en over Gerard uit onze mouw. De een is nog beter dan de andere. Wij liggen helemaal dubbel en Gerard ook wel maar na een tijdje is hij het zal, pakt zijn fiets en gaat alvast naar school haha. Misschien dat een lach in de morgen echt wel werkt want op school ben ik ook hyperactief. Zelfs Mr. Freeman zegt dat ik in vorm ben haha. In de koffiepauze vragen mijn klasgenoten wat ik wel niet heb gedronken of gegeten. Nou niets bijzonders ofzo. Ook in de klas is het super lachen. Soms rollen de tranen me over de wangen. Mr Freeman kan namelijk de namen van vooral de finse dames niet zo goed uitspreken. Hierbij ben ik natuurlijk niets te beroerd om die man even te ondersteunen. Dus iedere keer als ms Rayala, ms Kutvonen, ms Simpanen of de poolse ms Keynar aangesproken worden op een wijze die niet geheel klopt herhaal ik dat wel even. Netjes toch? Het vreemde is dat Mr. Freeman er niets van zegt en ik kan dus gewoon tot vervelends toe doorgaan haha. Tobias concludeerd al dat ik nu toch op moet gaan passen want hij vermoed dat ze me neer gaan schieten haha. Na de middagpauze hebben we nog tot half 6 les. We moeten allerlei verschillende teksten lezen en hieruit conclusies trekken met betrekking tot de American Organizational Culture. Van half 6 tot 6 uur eten we weer wat beneden in de school want om 6 uur begint onze volgende les alweer. We hebben les van Natasha Doshi. Normaal heb je tijdens een week met Elective Courses geen andere lessen. Wij nu wel. Helaas, en dan ook nog van Doshi. In het begin van de les lijkt er niets aan de hand maar als er een dikke vlieg opduikt in het lokaal gaat het weer mis tussen mij en haar. Ze vraagt me of ik in het vervolg mijn vlieg thuis wil laten. De vorige keer was er namelijk ook een vlieg in het lokaal en iedereen probeerde dat beest dood te meppen maar uiteindelijk sloeg ik hem dood. Maargoed, waarom dat mens nu mij weer zo’n belachelijke vraag stelt weet ik ook weer niet dus ik zeg WHAT? Zegt ze, ja dat jij nooit iets begrijpt was me wel duidelijk. Ik snap er niets van maar bedank haar op zeer bijdehante toon toch maar even voor haar “vriendelijke” woorden. Het zal waarschijnlijk wel nooit wat worden tussen haar en mij haha. Tegen 9 uur zijn we gelukkig vrij. Thuis nemen we nog iets te eten en naar afgewassen te hebben gaan maar weer slapen. Vrijdag: Na een karig ontbijt. We hebben namelijk geen brood meer in huis, gaan we naar school. De les wordt er niet echt interessanter op maar de oude baas heeft dat wel in de gaten en geeft een draai aan het programma en krijgt al onze slaperige koppen weer de zelfde kant op. We gaan lezen over Goofy. Waar de Goofy in het Goofy pak in Disneyland allemaal aan moet voldoen. Daar zijn hele boeken over gesproken. Ook dat is weer een goed en extreem voorbeeld. Ik vertel vol trots nog even over mijn zwarte pieten geschiedenis. Nu wordt ik volgens mij helemaal niet meer serieus genomen in de klas haha. Als ik daarbij ook nog eens gewoon stom die namen door het lokaal blijf schreeuwen is het hek van de dam. Volgens mij begin ik gewoon gek te worden haha. Deze conclusie wordt overigens wel bevestigd door Tobias die het af en toe ook echt niet meer aan kan. Iedereen voelt de bui telkens al hangen als een van de dames aan het woord komt. Tussen de middag eten we wat in het restaurant boven de spar en savonds eten we wat bij de grill imbiss aan de overkant van de straat. Tobias, behulpzaam als hij altijd is wil mij mijn patat aan tafel bezorgen. Helaas maken ze tussendoor nog wel een korte tussenstop op de cafetariavloer met als gevolg dat ze nooit op de plaats van bestemming aankomen haha. De topkok steekt zijn hoofd door het loket, aanschouwd de situatie en bakt een paar nieuwe frietekes voor mij. Hierna gaan we op school de film Apollo 13 kijken. Haha, als pa die had gezien was zijn 13 fobie wel weer onderstreept. Wederom gaat het om de organisatie en het leiderschap van een van de hoofdrolspelers. Na de film zijn we tegen half 10 vrij. Beneden in de foyer is de bar geopend dus pakken we een biertje. De dames willen even de stad in. Oke, even dan want we weten wel weer waar dat anders in resulteert. De dames onderstrepen het idee van EVEN de stad in en we gaan achter ze aan. We kunnen de dames natuurlijk ook niet alleen laten gaan. Ook deze dames moeten af en toe eens een gezellige avond hebben haha. In het bierlokaal drinken we welgeteld 2 biertjes en het even blijft gelukkig ook even. Tobias en ik gaan netjes op huis aan, waar Gerard, Herman en Marnick de band al eerder verlaten hadden. Morgen staat de toets op het programma. Als deze net zo simpel is als de les komt het allemaal wel weer goed en hebben we deze punten op een meer Emmen manier verdient. Op de terug, Tobias en ik zijn diep in discussie over de lessen is er in eens alcoholcontrole in het centrum. Aangezien Tobias op zijn mountainbike helemaal geen licht heeft is hij in eens vertrokken. Ik heb wel voorlicht dus gok het erop, beetje gas erbij en zoef Han is er langs. Mijn achterlicht is een verhaal apart. Soms doet hij het wel, soms niet. Nou ja, nu dus niet. Bij thuiskomst zet ik mijn fiets op slot en komt er toch 1 aan scheuren haha. Tobias was bij de agenten van de fiets gesprongen. Ze hadden gezegt dat hij daar moest gaan staan omdat zijn licht het niet deed maar hij beweerde er niets van de begrijpen en geen duits te spreken en op een onoplettend ogenblik van de agenten, die ook druk waren met de alcolholcontrole, was hij er tussenuit geknepen haha. Tegen 12 uur liggen we weer in ons nest. Zaterdag: De leraar zou om 8 uur aanwezig zijn op school voor de mensen die vragen hadden. De les zou pas om 9 uur beginnen. Klokslag 2 minuten over 9 kwamen wij het lokaal dan ook inlopen haha. Met het basisschool principe, onze tassen hadden we de dag ervoor gewoon laten liggen, konden we gelijk verder werken. Tot 12 uur hebben we nog les. Dan een uurtje pauze, welke we ook weer in de menza doorbrengen, mooi dat dat ding op zaterdag ook open is. Na de pauze staat er 1 vraag op het bord en daar moeten we 4 pagina’s over vol schrijven. De vraag luidt: Een kameraad van je krijgt morgen een delegatie Amerikanen over de vloer omdat zijn baas de hele dag geen tijd voor ze heeft. Hij weet er niets van maar vermoed dat ze belangrijk zijn voor het bedrijf waarvoor hij werkt. Hij komt bij mij informeren waar hij rekening mee moet houden. Aangezien ik niet zo’n moeite heb met het typen van verhalen, zie deze lap tekst weer, heb ik deze opdracht dan ook zo af. Er waren er net 2 voor mij klaar. We bellen even met het thuisfront om te vragen of ze al een idee hebben wie de prins is. Hierna zijn Tobias en de overige nederlanders ook klaar. We voetballen een beetje met een petflesje en overleggen met ms Simpanen!!!!! Waar we gaan eten en hoe laat etc. We gaan om 8 uur eten bij het bierlokaal met de groep waarmee we les hebben gehad. Altijd leuk natuurlijk. Nu vindt ik dit verhaal weer lang genoeg. Rest mij nog iedereen veel plezier te wensen bij Prinsenbal, helaas moet ik het missen maar via sms ben ik zo op de hoogte. Ook wens ik Sportlust morgen succes tegen Heracles! Het is weer mooi geweest!

Gegroet!

Fotoalbum 1: http://www.mijnalbum.nl/Album=L7FH4TIS
Fotoalbum 2: http://www.mijnalbum.nl/Album=PLXAPHUJ