De rust treedt in in Dornbirn.

Vrijdag na plaatsing van het verhaal ga ik naar huis en bij thuis komst staat het eten al klaar op tafel. Tobias heeft weer een verantwoord potje gekookt. Dat het eten klaar staat mag ook wel want het is ondertussen voorbij 8 uur in de avond. Hierna springen we allemaal maar snel even onder de pomp, wassen we af en maken we ons klaar voor de tocht naar de hatlerstraße. Hier wonen meerdere studenten te samen. Onderandere Roderick heeft hier zijn Zimmer. Het is voor ons de eerste keer dat we hier komen. Beetje vreemd eigenlijk aangezien alle feesten in deze keuken beginnen maarja. Het kwam er waarschijnlijk steeds niet van. De Finnen zijn alweer zo lam als een kanon wanneer we aankomen aan de Hatlerstraße maar dit mag de pret niet drukken. We drinken onze eigen meegenomen Grolschjes lekker op en na een tijdje moeten we het pand verlaten want er wordt we gaan richting Steinebach. Aangezien wij de (als Nederlanders natuurlijk) de gelukkige bezitters zijn van een fiets fietsen wij vast vooruit richting Steinebach. De rest gaat lopen. Aangezien wij al snel een minuutje of 10 op de fiets zitten kun je wel uittellen hoe lang de rest er over loopt. Aangezien de rij voor Steinebach ook nog eens groeiende is terwijl wij er in staan betekend dit dat wij al snel een 45 minuten eerder binnen zijn dan de rest van de groep. Gelukkig zijn we niet helemaal alleen want aangezien de dames tussen 9 en half 10 vrij entree hebben is het een tijdje plezierig vertoeven daar in die ouwe fabriek. Het beloofd weer een gezellige avond te worden. Na een tijdje komen de anderen dan ook eindelijk binnen. Ik ga maar eens even met Tobias een rondje lopen want het is zo knetter warm in die grote zaal. We moeten natuurlijk ook even kijken of er nog iets moois rond loopt. Behalve dat Tobias een leuk gesprek had met 2 dames die zeggen dat ze bij ons op school zitten komen we niet. Ik sta er mooi een beetje bij te kijken. Het zal mijn tijd wel duren. Eerst nog maar even een paar biertjes drinken voor ik met wildvreemde vrouwen ga staan praten. Hierna vertrekken we weer richting de grote zaal. Daar loopt onze Amerikaanse klasgenoot ook wel. Die negeer ik maar even een beetje aangezien. Ze benaderd me dan wel heel vriendelijk maar dat mens kan binnen 5 seconden van stemming veranderen en daar zit ik niet op te wachten. Ik smeer hem mooi even met Roderick. De vorige keer in Steinebach hebben Roderick en ik zeer gezellig rond gesjouwd en met zeer interessante vrouwen staan praten. Dit willen we vanavond wel weer maar het was niet onze avond. De dames waren jonger dan de vorige keer en met iets oudere dames kun je veel makkelijk ouwehoeren en dat is toch het mooist. Als de klok weer tegen 4 uur loopt komen Tobias en ik tot de ontdekking dat Steinebach alweer is verlaten door onze medestudenten. We smeren hem dan ook maar weer. Onderweg natuurlijk nog wel even bij TOM langs. TOM is de lokale wurstbakker die overal te vinden is. Zo ook in de weilanden tussen Steinebach en Dornbirn. Eine mit alles bitte! En wederom de complimenten aan de kok! Na het worst eten lopen er nog een paar dames op de weg die een lift moeten hebben. Het zijn er precies 2 en Tobias en ik, ja dat zijn er ook 2. Komt dat even mooi uit. Makkelijker kun je het je toch niet wensen. Eerst een avondje gezellig stappen. Daarna, helaas geen kebab maar toch nog, een overheerlijke worst. En dan ook nog even 2 dames die om een lift smeken. Nou spring maar achterop. Dat zei Tobias niet want hij heeft een mountainbike dus na een paar meter kwam Tobias mij voorbij scheuren met een dame op de stang. De dame die ik achterop had. Naam, uiterlijk etc allemaal alweer vergeten, was best spontaan en we zaten mooi te babbelen tot Tobias in eens stopt en de dame van zijn fiets af stapt. Hier houdt het voor hem op, dat betekend het zelfde als, Han jij hebt ook geen passagier meer. Het zal allemaal wel. Tobias smeert hem direct, ik fiets nog een stukkie met de dames op maar het zal allemaal wel. Ik smeer hem ook wel. Zou ook iets te gemakkelijk zijn geweest.
Zaterdag: Tegen 11 uur verlieten Tobias en Gerard het pand om een bezoekje te brengen aan de markt. Tobias wil graag een paar singletjes kopen want deze zijn, zegt hij, in Nederland nog veel meer waard. Helaas hebben ze er geen kunnen vinden. Wel komen ze even later met een vers brood thuis. Ook hebben ze hele verhalen over de Veemarkt. Jaja, de heren hebben gelijk maar even van de mogelijkheid gebruik gemaakt en hebben een kijkje genomen op de Veemarkt. We ontbijten even en Tobias en ik zoeken onze kamer weer op. Gerard, die ook eerder thuis was als ons de nacht ervoor gaat richting het Messepark om even een Nederlands krantje te kopen. Terwijl nog in onze kamers verblijven begint hij ook aan een grote schoonmaak. Tegen 6 uur komt het huis verder weer tot leven. We eten wat en kijken de rest van de avond tv. Tegen 2 uur gaan we slapen. Ook op zondag slapen we uit. We zullen het wel nodig zijn geweest. Als normaal gesproken de 2e helft bij Sportlust begint, zo tegen 3 uur, staan Tobias en ik op een veldje dat de naam veld niet waardig is. Als het goed is komt er een grote groep voetballen en na een paar dagen weinig tot geen beweging zien wij wel weer uit naar een potje voetballen. Als het dan klokslag 3 uur is en wij ons al zorgen maken waar de rest blijft komen er dan toch nog een paar aan. Welgeteld zijn we met 6 personen. We trekken 2 kleine goaltjes van een asfaltveldje en spelen 3-3. Na een tijdje komt er nog een external aan. We vragen de straatvechters uit Dornbirn die op het grote veld spelen of ze tegen ons willen spelen. Prima. Deze “Oostenrijkse” groep met wel geteld 1 Oostenrijker in hun midden, de rest is Armeen en of Turks maken we even flink in. Tobias is in het begin zeer verdienstelijk Torwart. Hierna ben ik ook nog Torwart en verdult, ik stop zelfs nog enkele ballen. Nadat ik gekeept heb staat de nul nog steeds op het scorebord aan onze zijde. We zijn dan ook wel een stukje beter dan de straatvechters uit Dornbirn. We voetballen er lustig op los en Tobias ontpopt zich, zoals hij zichzelf noemt, tot een luie dikke spits. A lazy fat striker. Na een tijdje worden de teams opnieuw verdeelt. De externals worden gemixt met de straatvechters. Ik ga als eerst op goal en voor de wedstrijd zeg ik al tegen Juan, dit gaan we net zo dik verliezen. Het is duurt dan ook maar even of de ballen vliegen me om de oren. Schweizer löcherkäse is het voor mij en dan ook nog zo’n randdebiel als mij in de goal en het staat in no-time 5-0. Hierna verzoek ik vriendelijk, doch dringend, een andere keeper in de goal plaats te nemen. Niet dat het helpt want de ballen vliegen er nog net zo hard in maar ik voel me in ieder geval niet meer zo machteloos. Aan integratie doen ze hier niet want Juan en ik komen na een tijdje tot de conclusie dat we misschien wel onzichtbaar zijn. Onze medespelers, die hier waarschijnlijk wel blij zijn met de overwinning van het linkse front tijdens de verkiezingen, zodat ze nog langer een beetje uit hun neus kunnen vreten op de voetbalveldjes, hebben geen oog voor hun medespelers. We leggen ons er maar bij neer en als dan ook nog eens geen van deze straatvechters op doel wil staan is het spel snel ten einde. Gelukkig voor ons, helaas voor Tobias want hij heeft zich in eventjes tijd ontpopt tot een volksheld bij zijn teamgenoten. The Lazy Fat Striker! We gaan een teampje samenstellen om deel te nemen aan het zaalvoetbaltoernooi dat hier binnenkort plaats zal vinden. Helaas kunnen wij niet deelnemen aan de reguliere zaalvoetbaluren aangezien die precies vallen terwijl wij duits hebben. De duitslessen moeten we aanwezig zijn dus dat zaalvoetballen zit er voor ons niet in. Misschien gaan we maar volleyballen ofzo.
Thuis aangekomen bellen we even een pizzatje, we zijn te lam om te koken. Deze man mag ook wel eens op een cursus Oostenrijks gaan want na zo’n 5 minuten aan de telefoon begrijpt deze man nog steeds niet dat we geen kundenummer hebben en dat we gewoon 3 pizza’s moeten hebben. Ik sta op het punt om op te hangen en een andere pizzaria te bellen als hij zegt, “Aaahhhhhh Beckenhag, ja weiß ich”. Hèhè, dat was je geraden ook! Na een half uurtje komt er dan een autotje aanscheuren die ons de pizza’s komt brengen. Na het eten verlaat ik de Beckenhag 22 om op school op zoek te gaan naar enkele interessante stages. Niet echt super om vanuit hier een stage op te zoeken met de informatie die je alleen maar via internet kunt krijgen maarja het is niet anders. Ook zoek ik naar een leuke activiteit die we kunnen gaan doen om deze week vol vrijheid door te komen. We hebben een mooi huis maar om er nu een week in te gaan zitten niksen is iets te veel van het goeie. Tegen 12 uur trap ik mijn fahrrad maar weer aan en tegen half 1 sluit ik mijn luiken.
Maandag: Na zo veel slaap in het weekend ben ik maandag dan ook al voor de wekker wakker. Klaar wakker. Ik spring onder de douche, ontbijt een beetje en besluit te wachten op mijn huisgenoten die ook net ontwaken. We zouden tegen 10 uur op school zijn maar helaas is het al 11 uur als we arriveren op school. Op school bezig met van alles en nog wat. We moeten de opdracht die professor Moff ons heeft nagestuurd deze week nog afmaken. Ook wil ik mijn verslagje voor Duits4 voor de Hogeschool Drenthe even afronden. Daarnaast ben ik ook nog op zoek naar iets leuks voor de komende dagen en ben ik stages aan het zoeken. Resultaat, er komt van alles niets terecht. Tegen 5 uur fietsen we op huis aan. Nog even bij de spar langs. Daarna kook ik zodat ik na het eten zo snel mogelijk weer naar school kan. Tegen half 10 komt Gerard ook nog op school. Tegen 11 uur verlaat hij school weer. Hij is ook met de opdracht van Moff bezig geweest. Het is vervelende aan de opdracht is dat hij er geen richtlijnen aan heeft gegeven. Kies een bedrijf naar jouw keuze uit en pas alle behandelde stof toe op het bedrijf. Het verslag moet 4 tot 6 pagina’s zijn. Je moet dus selecteren welke behandelde stof je wil gebruiken. Daarna ga je kijken welk bedrijf het best past bij de behandelde stof zodat je goeie voorbeelden kunt maken en daarna moet je alles gaan toepassen. Ik heb kledingwinkel Lake Side uit Hardenberg uitgekozen en we zullen zien of ik er iets leuks over kan vertellen. Ook ben ik bezig met het vinden van een stage. Heb eindelijk een goeie site gevonden waar ze interessante stages aanbieden. Ook even bij allerlei grote bedrijven gezocht maar goed, de beslissing moet nog gemaakt worden. Het is al stil in Casa Dutch Crew als ik thuis kom. Ik ga tegen half 1 naar bed.
Dinsdag: Tegen half 1 ga ik naar school. De heren zijn al eerder vertrokken maar in vond het wel prima. Op school weer bezig met de opdracht van Moff. Ook ben ik nog steeds naar die verrekte stages aan het kijken. Wel hebben we met elkaar besloten om donderdagochtend naar Wenen af te reizen. Deze reis duurt met de trein al snel 7,5 tot 8 uur. We besluiten dan ook vroeg te vertrekken. Hebben we donderdagavond in Wenen, vrijdag de hele dag en zaterdagochtend vertrekken we naar Salzburg waar we tegen 2 uur aan willen komen om nog even de stad te bekijken en ons voor te bereiden op een bezoek aan een wedstrijd van Red Bull Salzburg. Het Chelsea van Oostenrijk. Trappatoni is hier coach en ook Lothar Matthäus zit hier in het begeleidingteam. Zondag in de loop van de dag reizen we dan weer af richting Dornbirn waar dinsdag de lessen weer beginnen maar daarvoor moet nog wel heel veel voorbereid worden. Tegen 5 uur hebben we Duits. Deze keer tot kwart voor 8. In de les niet veel bijzonders gedaan. Na de les typ ik dit verhaal dat deze keer kost het me niet zoveel tijd aangezien er weinig gebeurt is. Ik ga zo maar op huis aan voor ik de hond in de pot vind, want de heren hebben het pand net verlaten en zijn bezig met het creeren van een verantwoorde maaltijd. Een echt ritme krijgen we hier in ieder geval met die vrije dagen en die vreemde lesuren niet. We (hier zal wel weer commentaar op komen haha) slapen wanneer we moe zijn en eten wanneer we honger hebben.
Volgende verslag hoop ik jullie allen iets te kunnen vertellen over een langweekend Wenen en Salzburg. Ik ga denk ik een camera kopen, als ik er tenminste 1 kan vinden voor een studenten prijsje! U hoort van mij.

Gegroet!

http://www.mijnalbum.nl/Album=L7FH4TIS