Funf biers sind auch ein schnitzel

Met deze uitspraak overtreffen de Duitsers wederom het drankgebruik van de Nederlanders want bij ons luidt deze uitspraak als 1 bier is gelijk aan 2 boterhammen met kaas. Deze uitspraak kwam tot stand aan het ontbijt dat wij bij 4 zeer gezellige dames hadden op maandagmorgen in München na het Oktoberfest in deze stad.
Eerst maar eens verder waar ik gebleven was. Woensdagavond: Na plaatsing van het verhaal kijken we Champions League. Donderdag: Van 8 tot 17.15 uur naar school. Tegen 16.00 uur waren pa, ma en Kim al aangekomen op hun hotelkamer dus daar ging ik na schooltijd dan ook maar direct heen. Een gezellig weerzien met mijn ouders. Ik was wel iets gegroeid maar de schade was nog te overzien vonden ze haha. Ze stappen in de auto want ik wil ze ons huis laten zien. Thuis aangekomen krijg ik allerlei lekkernijen. Zo had ik gevraagd om een normaal Nederlands bruinbrood, een potje pindakaas en een stukkie droge worst.
Ook hadden ze enkele cadeau´s van mijn afscheidsfeestje meegenomen dus we drinken hier weer even een paar daagjes Grolsch. Tevens hadden ze een prachtig overlevingspakket van de buren meegekregen. Dat is echt super! Hier ga ik zeker van genieten met mijn huisgenoten! Na ons huis bekeken te hebben gaan wij uit eten en geef ik de familie een rondleiding door de stad. Natuurlijk laat ik Kim ook even de kroegen zien waar we het meest zitten. Natuurlijk wel even stoer om met mijn zusje de kroegen binnen te wandelen. Ondertussen had Gerard wederom geprobeerd om onder toezicht van Tobias te koken. Gebakken aardappelen met worst. Het was aardig gelukt want ze hadden het wel gegeten alleen had Tobias wel 1 keer moeten ingrijpen toen Gerard de worsten in een warme pan zonder boter smeet. Conclusie, hij leert snel haha. Toen ik Kim Mr. John´s had laten zien zag ik al dat deze in Oktoberfest stijl omgetoverd was. Hier zitten we dan ook tegen een uurtje of 11 als ik mijn pa, ma en kim op hun hotelkamer achter heb gelaten. Toch verlaten we Mr. John´s omdat het er knetterdruk is en van de externals verder niemand omdat Sean zonodig iedereen weer naar de Lounge moest hebben. Daar was iedereen dan ook. Helaas is dit een tent waarin alleen maar baggermuziek gedraaid wordt, de barbediening traag is en het stinkt er naar pizza omdat ze die er tussendoor ook nog verkopen. Na een tijdje smeren Tobias en ik hem dan ook weer naar Mr. John´s dit keer gaat Roderick ook mee. Bij Mr. John´s bestijgen we ons plekje aan de bar en drinken we grote 1,5 liter glazen bier haha. Hier blijft het dan verder vanavond ook bij aangezien ik de volgende dag de familie mee uit wandelen wil nemen en kan kun je het natuurlijk niet hebben dat je zelf na 100 meter moe bent. Vrijdag: om 11 uur, ja we blijven studenten dus moeten de ouders zich qua tijd maar aanpassen haha, staat de auto voor de deur en vertrekken we naar Karren. Vanaf het dalstation vertrekken we met een kabelkar naar boven. Hier drinken we een bakje koffie en genieten we van het uitzicht. Het is werkelijk super mooi weer dus we kunnen heel ver kijken tot over de Bodensee. Hierna beginnen we onze wandeling naar Rappenlochschlucht af en toe was de wandeling best pittig, zo hoorden Kim en ik die de pas er best in hadden, hooo even rustig aan! Haha. Bij Rappenloch aangekomen heeft Kim enkele mooie foto´s genomen. Ruim 3 uur na vertrek komen we weer bij de auto aan. We besluiten naar Bregenz te gaan om die stad eens te gaan bekijken. Ook even bij de Bodensee kijken. Dit vind ik prima want ik heb Bregenz ook alleen nog maar gezien als we er doorheen reden. Dit blijkt een goede beslissing. Bregenz is een mooie stad. Kijken mooi een beetje bij de Bodensee en tegen een uurtje of half 5 gaan we weer op huis aan. We spreken af tegen 6 uur te gaan eten. Ik moet de jongens ook meenemen. Thuis aangekomen hebben de jongens het eten al weer op staan dus hun eten hun eigen kostje wel. Ik wil even een uurtje de ogen dicht doen maar na een minuut of 10 knalt de radio alweer door het huis heen. Gerard was even vergeten dat ik op bed was gaan liggen haha. Ik fiets maar weer richting de oale luu en Kim. We gaan even lekker zitten eten. Als ik het eten net op heb krijg ik telefoon. Tobias. Moi, we zitten vast in de lift bij Hermans flat. Gerard die dit al 2 keer eerder in zijn leven heeft gehad vindt dit niet erg grappig. Ik spring dan ook maar direct op de fiets om er op aan te gaan. Als ik aan kom zitten ze nog steeds vast. Ze waren ingestapt, hadden op het knopje 4 gedrukt en de hele lift was in 1 vaart naar beneden gedenderd en op de betonnen grond tot stilstand gekomen. In de kelder konden we zien dat de deur van de lift half onder de deuropening was geschoten. Na in totaal een dikke 10 minuten vast te hebben gezeten werden ze verlost uit hun penibele situatie. We waren niet zo maar naar Hermans huis gegaan want Herman hield zijn verjaardag. Helaas was er niemand uit Konstanz zoals we vooraf gehoopt hadden maarja dat kan ooit nog wel eens komen. Het feestje duurt overigens niet echt lang want de bovenbuurman komt klagen en we moeten de deur uit voor hij de politie belt. Oke, niets aan te doen, beetje kloten voor Herman want die zit nog met allerlei drank en spul maarja wat doe je er aan. Ik ben best moe en wil op huis aan maar dat mag niet van mijn huisgenoten want dat is lullig voor Herman, we gaan allemaal even naar Mr. John´s. Oke, drink ik er 1 en ga ik er vandoor. Helaas was ik vergeten dat er geschonken wordt in 1,5 liter glazen dus dat ene glas duurt nog wel even. Het is wel heel gezellig dus als ik mijn glas op heb ben ik wel weer zo in de moed dat we er nog een paar kleintjes achteraan nemen. De volgende morgen ben ik vrij van activiteiten met de familie want ik moet dinsdag presenteren voor Duits en aangezien er de rest van het weekend ook geen tijd voor is moet dat nu maar even gebeuren. Zaterdag: Zoals ik zei, we hebben lekker uitgeslapen en ik heb mijn presentatie in grote lijnen in elkaar gezet. Ik ga het over U2 doen dus wat dat betreft weet ik er zo zonder voorbereiding ook wel genoeg van maargoed. Op school controleer ik mijn presentatie nog of hij werkt en dat doet hij wel dus alles is klaar voor dinsdag. Hierna bezoek ik de familie weer. Ik laat ze school zien. Bij het naar binnenlopen zie ik de Ierse leraar van deze week nog net naar buiten lopen. Hij schreeuwt nog iets van Parents ofzo maarja het zal allemaal wel. Gezellige kerel wel. Nadat ik een rondleiding door school heb gegeven en ik met Tobias en Gerard heb uitgezocht hoe we de volgende dag naar München gaan gaan wij nog even naar Bogele, het skigebied hier op zo´n 5 km afstand van Dornbirn. Hier heb je een mooi uitzicht over de stad en de Bodensee. De jongens heb ik gezegd dat we vanavond met pa, ma en Kim mee gaan om te eten. Zo gebeurt het dan ook. Het is wel weer gezellig. Na het eten gaan we nog even koffie drinken op een gezellig terrasje. Dit is wel een optie voor de komende Zaterdagavonden want wat er allemaal passeert op dit terras is niet mis. Het oog wil uiteindelijk ook wat. Zelf pa begint al te zeuren, guck mal, guck mal! Haha. We drinken nog een biertje na en dan willen we weg. De familie gaat er vandoor, wij drinken er nog 1, dachten we haha, natuurlijk komen er net wanneer je weg wil gaan klasgenoten bijzitten en ja weglopen doe je dan ook niet dus we blijven nog even zitten. Als we tegen 11 uur op huis aan fietsen schreeuwen we, net als de avond ervoor, nog even bij het hotel van pa, ma en kim, en net zoals de voorgaande avond hebben ze ons deze avond weer gehoord haha wat een chaos weer. Maargoed, we liggen op tijd in bed en daar ging het om, we moeten de volgende dag fit zijn want dan begint het Oktoberfest voor ons haha. Zondag: 7uur gaat de wekker. Tobias springt onder de douche, ik maak de ontbijttafel klaar en Gerard komt zijn kamer uit met de mededeling, ik ga niet mee. Niet mee? Ga weg te zeuren joh, tuurlijk ga je mee. Nee ik kan het niet meer aan, moet een dagje rust hebben. Ja wat moet je dan zeggen. Ik zeg dat hij niet moet zeuren en als Tobias onder de douche weg komt zeg ik hem dat hij maar even met Gerard moet praten. Als ik onder de douche weg kom staat zijn besluit nog steeds vast. Toch gaat hij douchen. Wat moeten we hier nu weer mee? We besluiten gepaste muziek op te zetten. Als hij onder de douche weg komt zeuren we nog een beetje en besluit hij toch mee te gaan. Gelukkig! Kwart over 8 staat de auto weer voor de deur. We worden weggebracht tot in Lindau, Duitsland want vanaf daar kunnen we goedkoop reizen aangezien Lindau al Bayern is. Hier neem ik afscheid van de familie die ik over een maandje of 3 weer terug zal zien. Voor ons begint in Lindau de treinreis naar München, het Oktoberfest, ongekend wat hebben we er een zin in. Wel moeten we eerst 3 uur en 15 minuten in de trein zitten. Aangezien wij niet echt van die openbaar vervoer liefhebbers zijn vinden we dit wel lang duren. Maar als we dan in München aankomen zien we al dat dit een goeie set is geweest. De laatsten van de avond ervoor staan nog met hun zatte koppen op het station en de nieuwe frisse groepen lopen al richting het feestterrein. We hebben werkelijk niets meegenomen, alleen een portemonnee, de telefoon en alles wat we aanhebben. Gerard heeft nog een jas meegenomen, dat hebben wij zelfs nog niet. Bij het feestterrein aangekomen kijken we onze ogen uit haha. We hadden wel zoiets ingeschat maar als het dan toch waar is zoals je het verwacht is dat wel mooi haha. We kijken eerst wat rond en proberen dan een tent in te gaan. 1e tent vol. Probeer het daar maar. Oke, daar proberen wij het, we kunnen wel naar binnen maar we kunnen geen plaats vinden. Dan maar even daar proberen. De Paulanertent. Het zijn geen tenten meer maar gewoon fabriekshallen, wat ongekend groot. Na een wandeling door de tent hebben we wel een paar plekjes gezien maar nog niet echt iets waar je wil zitten. Ook weten we niet echt goed te vragen. Na een aanwijzing van Tobias vraag ik een paar gekke kerels of ze nog plek vrij hebben. Hoeveel zijn jullie? 3, oke, kom hier maar heen. We gaan zitten en het is binnen no-time gezellig. Die kerels waarbij we aan tafel zitten komen uit Bremen en een groepje Italiaanse collega´s van hun. Er zijn overigens heel veel Italianen op het Oktoberfest. Die kerel uit Bremen is net zo gek haha, we hebben het wel weer getroffen, ik zit naast de grootste gek van het hele Oktoberfest. Deze man lult 100 uit en proost links en rechts heel wat raak. Na een tijdje vind ik het toch een beetje een vage boel worden. Hij begint te vragen naar drugs. Snuift steeds van dat mentholspul om zijn neus open te krijgen. Niet veel later snuift hij ook wel wat anders. Het witte goud verdwijnt zo bij hem in de neus. Oke, daar zit je dan schouder aan schouder naast haha. Gelukkig smeert hij hem niet veel later naar een andere tent waar hij een tafel had gereserveerd. Nu hebben we de tafel zo´n beetje voor ons alleen. Mensen vragen, is er nog een plekje vrij, je selecteert op uiterlijk en zegt NEEEE. Na een tijdje komen er 2 dames aanlopen, zijn er nog plekjes vrij hier? Hoeveel zijn jullie? 4. Ja best. Ik vermoed dat de 2 dames hun 2 vriendjes er wel bij zullen halen maar nee, er komen nog eens 2 dames meer bij haha. Het begint al aardig op een bladzijde uit een jongensboek te lijken. Met de nodige bier die we achter de kiezen hebben zijn we niet op ons mondje gevallen en we hebben het dan ook snel heel gezellig met deze dames. Beetje dansen en slap ouwehoeren. De muziek die voorbij komt is werkelijk top. Midden in de zaal is een hoog podium waarop een orkest vele vrolijke noten de zaal instuurt. Jullie kunnen allemaal de nummers wel invullen die voorbij komen het is gewoon werkelijk top. Ik vraag me dan wel in eens af, Carnaval? Wat is dat? Dit is Carnaval alleen dan in de mooiste zin van het woord. Maargoed, we staan dus mooi op de banken te hossen en springen een beetje over de tafel wat eigenlijk niet mag. Eins, Zwei, Drei Saufen! Nu moet het maar even gebeuren. Mevrouwtje, ik heb nog een vraag. Wij zoeken nog een slaapplaats haha. Uhmm ja, ik heb deze 3 dames al bij me in huis liggen. Geen probleem, we willen wel op de grond slapen. Even vragen wat de andere dames er van vinden. Iedereen knikt instemmend. Ja dat is geen probleem maar dan moeten jullie wel op de grond slapen. Oke geen probleem voor ons. Maar je gaat zometeen als de laatste trein vertrokken is niet in eens de hakken in de wal trekken. Ik moet 100% zeker weten dat we kunnen blijven slapen. Jazeker dat gaat goed komen. Hahahaha MOOOOOOY!! Jongens we hebben een slaapplaats!! De sfeer tussen de dames en ons wordt alleen nog maar beter. Tegen een uurtje of 7 gaat Tobias even de sik verzetten. Nu is dat niet zo interessant maarja hij komt pas om half 9 ofzo terug. Hij was de tafel kwijt geraakt en buiten met mensen staan praten en richting het station gelopen. Hij heeft ondertussen wel 3 mooie shirts gekocht van het Oktoberfest. Aangezien mijn Oostenrijkse telefoonkaart niet werkte in Duitsland kan ik Tobias niet bellen. Ik leen even een telefoon van een van de dames als Tobias na een uurtje nog niet terug is. Hij komt terug, hij staat al op het station en wil met de trein op huis aan. Niks, terug komen, we hebben slaapplaatsen, nu blijven we ook! Na een tijdje komt een strontnat geregende Tobias de zaal weer binnen lopen. Het feest kan weer doorgaan! We feesten nog door tot half 11 want dan stopt de muziek. Wat een schitterend feest. Je kunt het je niet voorstellen. Gerard geeft al aan dat hij dit voor geen goud had willen missen. Ook niet gek want hij staat de halve avond al met 2 van de 4 dames in zijn armen te dansen haha. Het feest is afgelopen, nu opletten dat deze dames ons niet weglopen want dan zijn we mooi in de aap gelogeerd. Nee, de dames wachten netjes op ons en leiden ons mooi naar het appartement van Jana. Ja ik heb de namen maar even opgeslagen want ik wist wel dat ik die zou gaan vergeten. Bij het appartement aangekomen komen er hapjes op tafel. We krijgen nog wat te drinken en het wordt gezellig gemaakt haha. Wat is het wat, zitten we dan. Tobias voelt zich al thuis want hij komt met een flesje water en balisto en een trosje druiven de keuken uitlopen haha. Gerard is bang dat we onze slaapplaats nog verliezen maar de dames vinden het allemaal prima en vinden het wel gezellig. Er wordt besloten dat de dames in 1 kamer gaan liggen en wij in de andere. De dames gaan met z´n 4en in 1 bed. Gerard en Tobias gaan op de slaapbank ik lig op een paar sierkussens op de grond. Als de dames na een tijdje het licht uit doen zeuren we nog een beetje dat we niet alleen in het donker durven te slapen maar helaas deze dames hebben allemaal al een vriend. Ze zijn daarbij ook nog eens te oud voor ons want 3 zijn er 27 en 1 is het zusje van de huiseigenaresse en die is 23. We hebben het verhaal dus niet nog mooier kunnen maken dan het nu al is haha. ´s nachts word ik wel een paar keer wakker omdat het natuurlijk niet echt lekker ligt op een laminaatvloertje. Daarbij is Tobias net een zaagfabriek te snurken haha. Hij ligt overigens nu ook wel achter me te slapen en dit terwijl ik gewoon achter zijn computer zit te typen met de radio aan. Het is dan ook een zwaar feest geweest. Toen we vanmorgen wakker werden waren de dames al weer fris en opgewekt. 1 dame haalde nog even een paar broodjes voor het ontbijt voor ons. Wij waren eigenlijk ook gewoon goed te pas haha. Toch mag het commentaar van Gerard in de morgen niet ontbreken in mijn verhaal. Zijn commentaar deze morgen was als volgt:“Goh joh! Goh joh! Goh joh! Hmmmm! Mwaaahhhh! Hmmm! Goh joh!” Wat een wereld. We hebben een gezellig en uitgebreid ontbijt, bedanken de dames, gooien de man 10 euro in de fruitmand en smeren hem richting het station. Daar loop je dan. Gelukkig hadden we nog kauwgom mee want we hebben dezelfde kleren van de avond ervoor nog aan en stinken dus naar bier en rook. Ook hebben we het haar plat op ons hoofd liggen haha, zoals wij de dag ervoor naar de mensen die München verlieten keken worden wij nu aangekeken door de mensen die op weg zijn naar het Fest. We zitten om 10.21 uur in de trein en stappen er om 14.30 uur in Dornbirn weer uit. De treinreis naar huis was niet echt optimaal want we moesten ook een stukje met de bus en weer overstappen etc. Al met al zitten we rond 3 uur weer op ons keukenbankie in huis en concluderen we dat het een ongekend mooi feest was dat we voor geen goud hadden willen missen en dat er niet veel feesten zijn die hier aan kunnen tippen. Ik sluit mijn verhaal af. Het is bijna 6 uur en Gerard die alweer naar school is komt zo thuis. Tobias wordt net wakker en ik zal de pannen eens even op het vuur zetten. Daarna plaats ik vanavond het verhaal op school even. Ik zeg: Gegroet!

Vielleicht gücken unsere Deutsche Damen hier auch. Ich möchtte Jana, Manuela, Iris und Heike allen jetzt noch herzlich danken und ich hoffe die Bilder später zu empfangen!

(Voor iemand het zegt, we krijgen hier nog steeds Duits dus er wordt nog aan gewerkt)