Ik word kapper!

Ik heb begrepen via Tobias dat zijn achterban in Vriezenveen niet helemaal de lange verhalen aan kan. Achja Tobias is een Feyenoorder, geen woorden maar daden. Ik zal proberen rekening te houden met zijn achterban.
Nadat ik zondagavond mijn verhaal had geplaatst ben ik nog maar een tijdje op school blijven zitten om een beetje op internet rond te neuzen en een beetje rond te kijken naar een geschikte stageplaats voor als ik er weer ben begin volgend jaar. Dat wil nog niet echt lukken dus mocht iemand nog iets leuks op weten waar ik een mooie logistiek opdracht uit kan voeren hou ik me aanbevolen. Terwijl ik zo een beetje aan het rondneuzen ben op het internet loopt Anna uit Duitsland die naast me zit een beetje te ijsberen. Ze is Manuela kwijt. Ze waren samen aangekomen maar na een half uurtje is ze nog steeds niet in het lokaal. En telefonisch is ze niet bereikbaar. Ze is best in paniek lijkt het. Nou dan gaan we toch even zoeken, ze kan nooit ver zijn. We zoeken door de gangen van een ondertussen donkere school. Van de beganegrond tot aan de 3e verdieping waar wij zaten was ze niet. Oke, dan moet ze boven zijn en ja hoor daar zat iemand niets vermoedend achter een computer. Telefoon thuis gelaten dus niet bereikbaar. Eind goed al goed. Ik smeer hem maar op huis aan. Ga met Gerard nog even een film kijken en tegen een uurtje op 1 gaan we maar slapen. Maandag zijn we nog vrij. Tegen 10 uur ga ik mijn bed maar eens uit. De rest ligt nog op 1 oor. Even onder de pomp en een goed ontbijtje klaar maken. Ondertussen ontwaakt de rest. Ook wordt er beneden aangebeld. Ik storm de trap af. De postbode. Woont hier ene Tobias van Rees? Jawohl! Bitte, danke, tschuss! Een grote envelop voor Tobe. Eindelijk, na 2 weken is dan de nieuwste Truckstar aangekomen. Dat was het ergste niet. Zijn rijbewijs zat er ook in. Hij had de moed al een beetje opgegeven. Maar gelukkig is hij dan toch aangekomen. Gerard verwoord het nog mooi. De trage post is hier ook wel echt heel traag! Tegen half 12 gaan we richting school want Tobias en ik hebben met onze 2 groepsgenoten afgesproken ons assignment voor de Ierse docent uit te werken. Over de antwoorden die we thuis al hadden opgezocht zijn we het allemaal wel aardig eens. Na een tijdje blijkt dus dat we klaar zijn. Ze willen het bestand zo weg sturen maar het lijkt nergens op en het is vol spelfouten. Tobias en ik geven aan de lay-out wel aan te willen passen en dan sturen wij het wel door. Het komt er op neer dat het bestand van de dame uit onze groep niet in word geopend kan worden. Beetje kloten maar na een tijdje versturen we het maar via de mail. Het bevorderd de snelheid niet want we zijn er ondertussen al flauw van voor we er aan beginnen. Na een tijdje klooien ben ik nog geen steek verder. We besluiten het uit te printen en het maar opnieuw te typen. Nadat ik enkele a4tjes heb gemaakt gaat Tobias verder. Ondertussen is Gerard naar de fietsenmaker want daar had hij zijn fiets voor de middag heen gebracht. Het komt er op neer dat zijn fiets meer dan total loss was want hij laat er 2 nieuwe banden opleggen en dat kost hem 30 euro. Toch rijdt zijn fiets weer en rijdt hij nog steeds het goedkoopst rond hier. Tobias en ik zijn nog steeds met dat stinkverslag bezig. Uiteindelijk verlaten om half 8 ´s avonds school. Even lay-out aanpassen loopt dus behoorlijk uit de klauw. Helaas zijn de winkels gesloten en hebben we niets in huis. We zijn genoodzaakt Theo´s Schnellimbiß te bezoeken. Voor mij de 1e keer. Tobias zijn 2e keer en Gerard heeft al 3 op een rij. Even lekker eten bij Theo. Al zou Rob Keur van de Smaakpolitie niet echt vrolijk worden van deze tent laten wij ons het eten lekker smaken. Wat wil je ook als je om 11 uur 2 broodjes hebt gehad. Daar teer je niet een hele dag op. Gerard heeft goede gesprekken met hem. Het wordt donkerder in de lucht en het begint al te flitsen. Theo verzekerd ons dat we geen onweer krijgen vanavond want het is aan de andere kant van de bergen. Als wij onweer krijgen hier komt het vanuit Zwitserland weet hij te melden. Wij geloven het allemaal wel en verlaten Theo omdat het begint te regenen. Thuis aangekomen zijn we net binnen voor het werken begint te regenen. Shit, de dekbedden liggen nog op het balkon. We hadden smorgens het beddengoed uitgewassen en ook de dekbedden even op het balkon gegooit om te luchten. Gelukkig hebben Tobias en ik allebei nog een extra dekbed in onze kamer. Ik heb een stapelbed en Tobias een 2 persoonsbed dus niets aan de hand. Gerard heeft er maar 1 maar die had hem ook niet buiten liggen dus niets loos. Verder lezen we ons nog een beetje in voor de volgende dag. We kijken een documentaire over 11-9. Helaas wordt deze in de reclame onderbroken voor een programma over een transport van een boot vanuit Duitsland naar Spanje. Gerard roept Tobias er direct bij en het programma wordt helemaal afgekeken. De chauffeur wordt ondertussen nog even zwaar bekritiseert door de heren. Ik bel ondertussen nog maar even met het thuisfront. Na het programma kijken we de documentaire over 11-9 maar even af. Dinsdag: we hebben weer les van Frau Chen. Ze heeft wel enorm feministische trekjes. We kunnen het niet helemaal aan maarja we overleven het wel. Op school kan ik het niveau van de vrachtwagenchauffeurs bijna weer niet aan. De heren springen bijna uit hun stoel als ze 3 verdiepingen lager een vuilniswagen horen rijden. Gerard geeft aan dat hij thuis nog meer over vrachtwagens praat. Nu begrijp ik waarom zijn moeder tegen hem zei: Je moet wel rekening houden met mensen die vrachtwagens niet zo mooi vinden. Hij wil na zijn kamer nu ook de keuken gaan behangen met posters van vrachtwagens. Dat lijkt me toch niet echt een goed idee. Na schooltijd duiken we nog even achter het internet en besluiten Tobias en ik naar de friseur te gaan. Het was nodig. Nemen we dezelfde als Marnick en Gerard? Ja ach, wat boeit het ook. Iemand moet het doen. Achja staan we dan hè zou Gerard zeggen toen Tobias en ik voor de ingang van de kapper staan. Gaan we? Ja, we gaan. Eenmaal binnen vraagt de dame vriendelijk wat we willen. Ja uhmm knipp´n. Oke ga maar zitten. Tobias wijst mij direct aan. Hij vertrouwt het niet helemaal. Als het bij jou misgaat smeer ik hem mooi nog. Oke, wat doet het er toe. Ik ga wel zitten. We hadden ons er op voorbereid want we hadden ons haar netjes zitten. Zo moet het worden alleen dan wat korter. Hier en daar en daar wat er af en dan moet het goed komen. Eerst haar wassen want er zit te veel gel in. Oke, eerst wassen. Daarna knippen. Daarna weer wassen haha net zo mooi. Daarna is Tobias aan de beurt. Ik ga maar zo zitten dat ik hem niet kan zien want hij zat mij steeds aan te loeren terwijl ik in de stoel zat waardoor ik steeds moest lachen. Natuurlijk ook van zenuwen want gaat dit goedkomen? Ik ben tevreden. Tobias, hups ook wassen, knippen en daarna weer wassen. Ondertussen krijg ik van een zeer charmante dame een bakkie koffie en geniet ik van de goede verhalen die in het uiterst educatieve vakblad Playboy staan. Tobias is ook klaar en we verlaten opgelucht de kapperssalon. 16 eurootjes. Wel iets meer dan bij Nico maarja hier wordt mijn haar gewassen en krijg ik ook nog eens een bakje koffie. Overigens heeft Nico er ook geen playboy liggen dus het was het geld waard haha. Thuis eten we even een verantwoorde 7 gemuse mit nudel eintopf. Heerlijk. Daarna besluiten Tobias en ik even een beetje voorraad aan te leggen. We gaan lopend naar de winkel. Pakken een karretje en gooien dat voor zo´n kleine 90 euro vol. Wat ons gisteren is overkomen overkomt ons niet weer. Hups. We lopen met het karretje op ons huis aan en gooien het diepvriesvakje, de koelkast en kasten die we hiervoor nog nooit hebben gebruikt helemaal vol. Als Gerard thuis komt kijkt hij zijn ogen uit. De koelkast is volgepakt zoals ze donderdagsavonds tijdens het kunstgrastoernooi vol zaten. Insiders weten dat er dus weinig meer bij in kan. Tobias en ik stappen daarna nog even op de fiets om schoolspullen te kopen bij de spar. Een paar mappen, beetje kopieerpapier en nog meer bureauspul. Het moet wel want we worden overgoten met informatie en papierwerk op school dus laten we het maar een beetje proberen te ordenen. Als we thuis komen draait Gerard even een wasje en kook ik wederom een verantwoorde maaltijd. Een verantwoorde maaltijd is een maaltijd die voorzien is van groente en alle andere benodigde stoffen om te overleven. Na het eten zoek ik de rust van mijn kamer even op. Ik kan het nog niet helemaal aan om de hele dag iedere minuut te ouwehoeren en gek te doen. Af en toe even rust doet me wel goed. Als ik zo op mijn kamer zit krijg ik wel zin om even weer een avondje bij kremer te zitten of in de kantine. Even andere mensen spreken. Ik bel het masterbrein achter de VI maar eens even op. Nee niet Johan Derksen, Tom. Een half uurtje over voetbal, sportlust, de VI, Dornbirn enzo gebabbeld. Daarna is het weer mooi geweest. Tijd voor koffie. We duiken met elkaar achter de televisie want het is CL avond. We kunnen kiezen. De duitser zend Bayern München tegen Spartak Moskou uit en de Zwitser zend Werder Bremen tegen Chelsea uit. Het wordt de Zwitser. We zien een mooie wedstrijd. Na de wedstrijd schoteld de zwitserse Mart Smeets ons nog even een mooi overzicht met alle samenvattingen voor en daarna gaan we slapen. Woensdag weer les. Wederom Frau Chen. We moeten weer in de zelfde groepen als de vorige keer werken. Ze weten ons studenten wel met de juiste thema´s te benaderen. Vorige keer ging het over koffie. Nu over bier. De europese biermarkt. Waar liggen nog mogelijkheden. Etc. Etc. Enkele uren later presenteren we met elkaar weer het hele gebeuren. Dit keer aan de hand van zelf gemaakte sheets. Mooi werk. Nu konden we zelf ervaren dat wij het het beste gemaakt hadden. Tijdens een presentatie kun je dat niet zien want dan zie je je eigen presentatie niet. Na de uren van arbeid moeten we naar een ander lokaal waar de gehele economie richting krijgt. Nog steeds van Frau Chen. In het lokaal aangekomen schreeuwt Frau Chen HEEEEE om de groep stil te krijgen. Natuurlijk kunnen Tobias en ik het niet laten om gewoon heel hard HEEEE terug te schreeuwen. Hogeschool Drenthe stijl is dat. Het is net zo warm in het lokaal. Dat is het overigens overal in elk lokaal hier op school maarja. Voor Tobias en mij wordt het dan ook al snel te veel. We gaan over tot het veranderen van onze naamkaartjes. Op een gegeven moment heet ik vriendje stokvis en is Tobias Jaap Kooiman. Zo volgen er nog veel meer namen uit de serie Toen was geluk heel gewoon. We zijn dan ook blij als Frau Chen zegt dat ze er een eind aan gaat maken. Aan de les wel te verstaan. We smeren hem. Nog even het computerlokaal in. Marcus en Juhani (zijn naam had ik dus ook altijd verkeerd) zijn er ook. We besluiten onze nieuwe vriendin zaterdag te presenteren bij Mr. John´s. Dat mag natuurlijk niet aan iedereen voorbij gaan dus stuur ik een mailtje aan alle external studenten. De tekst is:

Dear external students,

Saturday night our last external student is arriving.
Her name is Natasha, she is from Lustenau.
She really wants to meet everybody and drink something with us.
She will be introduced at Mr. John’s at 23.00 o’clock.
She hopes everybody will be there.
Before the introduction everybody is invited at 21.00 o’clock at the Bekkenhag 22, where a group of the Dutch Crew is living.
Because we don’t know who are all coming we like to ask you to bring your own drinks, at 22.30 we will leave for the trip to Mr. John’s.

Also from Natasha,

Best wishes!

Gerard, Tobias, Markus, Juhani and Han

Dat belooft gezellig te worden.
Na schooltijd heeft Gerard nog even een paar mappen voor ons gekocht want we zijn er nog wel meer nodig dan we verwacht hadden. Daarna koken Tobias en ik wederom een zeer verantwoorde maaltijd. Na het eten moet het er dan toch van komen. Tobias had het op school al gezegt maar hij, feyenoorder als hij is, voegt de daad bij het woord. Ik moet zijn mat uit de nek knippen. Hij was iets te angstig geweest bij de kapper en had gezegt, ja is wel goed zo. Nu sta ik daar met onze keukenschaar achter hem op het balkon. Je verknalt het niet! Nee, ik zal mijn best doen. 2 keer knippen heeft nog weinig resultaat want onze keukenschaar heeft de bladen wel zover uit elkaar staan dat er een pruik tussen door kan fietsen. Ik bel Herman wel even. Hups, Herman heeft wel een schaar. Tobias is er nog steeds niet gerust op en ik kom bijna niet meer bij van het lachen. Als ik terug kom van Herman en Marnick met de schaar gaat het dan toch gebeuren. Tobias wijst aan welke lijn ik aan moet houden. Ik ga er maar een stukkie onder zitten, mocht het mis gaan heb ik nog een beetje ruimte om te herstellen. Nou Nico en Soraya kunnen hun borst nat maken in Vroomshoop want er is een vakman bij hoor. Ik knip toch zo zonder enige moeite de mat bij Tobias uit de nek. 2e spiegel erbij en meneer is nog tevreden ook. Dat hoor je niet vaak dat de 1e klant ook nog eens tevreden is. Na deze taferelen die er vast heel erg hilarisch uit hebben gezien fiets ik maar richting school om mijn verhaal te typen. Niet echt veel meegemaakt deze week maarja wel weer een heel verhaal geworden. Ik ga maar eens op huis aan want Herman en Marnick zullen ondertussen ook wel bij ons zijn om voetbal te kijken. Gegroet!

Helaas is internet heel traag hier en heb ik geen zin om er op te wachten dus plaats ik het bericht morgenvroeg wel.

Ik voeg direct de gebeurtenissen van vandaag er maar even aan toe.

Woensdag na het verhaal geplaatst te hebben fiets ik op huis aan. Herman en Marnick waren er nog. Gezellig voetbal gekeken. In nederland gebeurt dat altijd onder het genot van een biertje maar we zijn hier zo enorm verantwoord bezig dat we geen bier maar kiwi´s, appels en nectarines verorberen. Tegen half 1 zijn alle samenvattingen afgelopen en smeren we hem naar bed. Donderdag gaat om 7 uur de wekker alweer joh. Gelukkig ben ik fit en sta ik direct naast mijn bed. Onder de pomp en daarna verwelkomen Tobias en ik elkaar met een welgemeend: Morguh! We moeten niet te veel lawaai maken want Gerard slaapt nog. Achteraf zijn we netjes stil geweest want hij heeft ons niet gehoord. Op school krijgen we voor de eerste keer Engels. Tobias en ik zitten bij 2 zeer vriendelijke dames in de groep. Kon slechter. Daarna komt de leraar bij ons. 1 van ons moet uit de groep. We mogen niet met 2 nederlanders bij elkaar in zitten. Ik offer me wel op en verkas naar een ander groepie. Als je dit leest Tobias, het kost je een biertje! Deze amerikaanse leraar vind zichzelf heel erg cool. Schreeuwt een beetje in het wilde weg. Ik kan zulke taferelen nog niet helemaal aan om 10 over 8 in de ochtend maar de dames in onze klas vinden het allemaal prachtig. Er bestaat dus wel degelijk een verschil in humor per geslacht. Na deze les zijn we weer gedoemt lessen te volgen van Frau Chen. Frau Chen is volgens mij met een verkeerd been uit bed gestapt. Tobias en ik krijgen de baard eraf dat we geen boek hebben. Ja die hebben we besteld bij het international office. Kunnen wij het helpen. Ja kopieer het dan. Oke wij willen met z´n 2en gaan kopieeren maar dat mag niet. Ik ga alleen, helaas duurt het behoorlijk lang voor ik terug kom. Ik ga richting het kopieerapparaat maar moet een kopieerkaart hebben. Ga naar de helpdesk, daar is niemand. Bel aan en moet wachten. Er komt iemand. Kaart moet je kopen bij de administratie. Bij de administratie kan ik niet met mijn schoolpas betalen. Oke moet ik pinnen. Dat kan bij school dus dat is het probleem niet. Ik pin gelijk maar een behoorlijk bedrag. Zodat ik vanavond ook wat op zak heb. Helaas geen goede keuze want de dame van de administratie kan niet wisselen. Moet ik weer naar de mensa om daar geld te wisselen. Daarna heb ik eindelijk een kaart. Kopieer ik en keer ik terug in het lokaal. Ondertussen heeft Tobias het al flink in het vet gehad met Frau Chen. Wat kunnen wij er aan doen dat we dat boek niet hebben? Ze weten toch dat wij hier komen studeren? Waarom bestellen ze die boeken dan niet eerder? Wij gaan het ook niet eerst helemaal kopieren en daarna nog eens kopen. Daarna werken wij aan onze opdracht tot een uurtje of 4. Daarna moeten we naar de kroeg want Frau Chen wil ons beter leren kennen. Tobias wil er heen. Dan zullen we Frau Chen de waarheid wel eens even vertellen. We zullen zien wat het op gaat leveren.
Gegroet!

Ook zijn er weer nieuwe foto´s!!
Ook uit Dornbirn dus kijk maar eens even goed rond. Binnenkort trouwens een feest in Zwitserland waar 1 van de Italiaanse dames woont. Nu al zin in!!